δημοκρατία
«Η υγεία είναι καθολικό δικαίωμα»
Βίντεο Posted on Updated on
«Ορκιστήκαμε να παρέχουμε ιατρική φροντίδα χωρίς διακρίσεις και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε». Αυτή την απάντηση δίνουν 1650 περίπου γιατροί από ολόκληρη την Ισπανία στο υπουργείο Υγείας, το οποίο τους ζητά να μην παρέχουν ιατρική περίθαλψη σε μετανάστες χωρίς χαρτιά. «Η υγεία είναι καθολικό δικαίωμα» προσθέτουν, δηλώνοντας απερίφραστα ότι θα αντισταθούν στη διάλυση της δημόσιας υγείας και ότι δεν θα αφήσουν κανέναν άνθρωπο χωρίς ιατρική φροντίδα.
το δημόσιο αγαθό (res publica), αποτελεί την ουσία της Δημοκρατίας (Republic)
Το μεγάλο φαγοπότι
του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
πηγή www.thepressproject.gr
Την πρώτη, σοβαρή τρικυμία στην εσωτερική τρόικα Σαμαρά- Βενιζέλου- Κουβέλη προκάλεσαν οι επιδόσεις του Γ. Στουρνάρα στο πρόσφατο Eurogroup. Δεν φτάνει που μας έφερε από τις Βρυξέλλες νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ, ο υπερκομματικός υπουργός Οικονομικών αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής των τριών εταίρων, παραιτούμενος και από αυτήν την τόσο ποθητή επιμήκυνση (της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής). «Το τανγκό θέλει δύο», δήλωσε αφοπλιστικά ο πρώην υπάλληλος του ΣΕΒ. Αφού λοιπόν η κ. Μέρκελ δεν εννοεί να μας χαρίσει το τανγκό της επιμηκυμένης αναδιαπραγμάτευσης, μοιραία θα περιοριστούμε σε μοναχικές ηδονές, σέρνοντας το μακρύ ζεϊμπέκικο των ιδιωτικοποιήσεων: Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή από μια χώρα που δεν ζεί…
Προβάλλοντας το εκβιαστικό δίλημμα “είτε θα πουλήσουμε τα ασημικά της οικογένειας είτε θα κόψουμε κι άλλο μισθούς και συντάξεις”, η κυβέρνηση Σαμαρά εννοεί να επαναφέρει την Ελλάδα στα χρόνια του “αθλιέστατου προτεκτοράτου”, όταν οι κάτοικοι της Αθήνας έπαιρναν ρεύμα από την ΠΑΟΥΕΡ και νερό από την ΟΥΛΕΝ. Πρέπει να ανατρέξει κανείς στη Ρωσία του Γέλτσιν για να βρει συγκρίσιμη λεηλασία του εθνικού πλούτου από τα αρπακτικά του ξένου και εγχώριου κεφαλαίου. Ο ΟΤΕ, με καθαρά κέρδη 119,7 εκ. πέρυσι, θα παραδοθεί στην Deutsche Telekom. Η ΔΕΗ, με κέρδη 558 εκ. το 2010 και 693 εκ. το 2009 προορίζεται για τις γαλλικές GFF και EdF, αλλά και για τη γερμανική Siemens, γνωστή για τις τόσο αποδοτικές επενδύσεις της στο ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας μας. Ο ΟΠΑΠ, ίσως η πιο κερδοφόρα εταιρεία του Δημοσίου, παίρνει σειρά να εκποιηθεί αντί τιμήματος που είναι ζήτημα αν καλύψει τα κέρδη τριών μηνών. Από την “αξιοποίηση” του Καταριανού (πρώην Ελληνικού), ολόκληρη η παράκτια ζώνη από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο προορίζεται να γίνει μια τεράστια, αραβικών συμφερόντων τσιμεντούπολη -κατ’ ευφημισμόν Αττική Ριβιέρα- κάνοντας να ωχριά ακόμη και τον Μητσοτάκη της δεκαετίας του ’90, που είχε βαλθεί να δώσει το Λαγονήσι και τον Πάτροκλο στον γιο του Ισραηλινού πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν για να ανοίξει καζίνο.
Η μεγαλύτερη συντεχνία
Με δεδομένη την κατάρρευση των χρηματιστηριακών αξιών λόγω κρίσης (μέσα σε ένα μόνο χρόνο η μετοχή της ΔΕΗ έχασε το 75% της αξίας της), είναι φως φανάρι ότι θα πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις μπιρ παρά, όπως εύστοχα τόνισε από την πρώτη στιγμή ο “Ριζοσπάστης”. Προς τιμήν του, ο Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε από το βήμα της Βουλής τους αετονύχηδες που θα βάλουν χέρι στη δημόσια περιουσία ότι “θα χάσουν τα λεφτά τους”, δηλαδή ότι θα δημευτούν χωρίς αποζημίωση οι επιχειρήσεις που θα έχουν σφετεριστεί και τους πολιτικούς που θα συμπράξουν ότι “θα λογοδοτήσουν για τη λεηλασία”, δηλαδή ότι θα πάνε φυλακή.
Τα μεγάλα συγκροτήματα της ενημέρωσης κατηγόρησαν την Αριστερά ότι με αυτές τις τοποθετήσεις της απομακρύνει τους “επενδυτές”, στερώντας τη χώρα μας από ζωτικά αναγκαίες θέσεις εργασίας, μόνο και μόνο για να υπερασπιστεί τις συνδικαλιστικές συντεχνίες, που υποτίθεται ότι λυμαίνονται τις ΔΕΚΟ, σε βάρος των φορολογουμένων. Στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερη συντεχνία που υπάρχει σ’αυτή τη χώρα -καναλάρχες, εφοπλιστές, τραπεζίτες και κατασκευαστικές εταιρείες που λυμαίνονται την ενημέρωση- δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις υπαρκτές ή ανύπαρκτες συνδικαλιστικές συντεχνίες που καταγγέλλει. Το πρόβλημά της είναι ο ίδιος ο συνδικαλισμός. Αφού οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις και υπονόμευσαν τα συνδικάτα στον ιδιωτικό τομέα, μέσω των μνημονίων, έρχεται τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου- Κουβέλη να εκθεμελιώσει, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, τον εργατικό συνδικαλισμό στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπου συγκεντρώνονται τα πιο ισχυρά, εναπομείναντα οχυρά του. Στόχος της είναι η μετατροπή της ελληνικής εργατικής τάξης σε ασπόνδυλη, πολτοποιημένη “μάζα” χωρίς καμιά διαπραγματευτική δύναμη απέναντι στους εργοδότες και το κράτος, ριγμένη σε ένα δυστοπικό σύμπαν “βιομηχανικού φεουδαρχισμού” του 21ου αιώνα.
Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος;
Ωστόσο, η Αριστερά δεν θάπρεπε να υποτιμήσει τη συστημική προπαγάνδα γύρω από τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες αναδεικνύονται σε στρατηγικό πεδίο οικοδόμησης κοινωνικών συμμαχιών, ιδιαίτερα από το κατ’ εξοχήν κόμμα του κεφαλαίου, τη Νέα Δημοκρατία. Αφού οι προηγούμενες κυβερνήσεις εξόντωσαν τα μεσαία στρώματα με την απίστευτα ληστρική φορολογία, τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά ευελπιστεί ότι, χάρη και στα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων, θα καταφέρει να λασκάρει λιγουλάκι το φορολογικό ζουρλομανδύα, ώστε να προσεταιριστεί τους κατά τι ανακουφισμένους μικρομεσαίους, κατά το γνωστό μύθο του Χότζα. Παράλληλα, απευθύνεται προς τους ανέργους, τα περιθωριοποιημένα και πολιτικά καθυστερημένα εργατικά στρώματα (στα θολά νερά των οποίων αλιεύει και η Χρυσή Αυγή), καλλιεργώντας τα πιο ταπεινά αντανακλαστικά τους, στο στιλ “γιατί να υποφέρω εγώ και όχι οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάθονται”. Δυστυχώς, τη συστημική προπαγάνδα αυτού του είδους διευκολύνουν, φυσικά άθελά τους, “υπερεπαναστατικές” τοποθετήσεις τμημάτων της Αριστεράς, που “δεν τρελαίνονται” κι αν οι επιχειρήσεις περάσουν από το συλλογικό καπιταλιστή, το κράτος, στον ατομικό καπιταλιστή μέσω ιδιωτικοποιήσεων – κατά το “άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά”.
Στην πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα και οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες όχι μόνο δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά θα πληρώσουν και αυτοί, έστω και έμμεσα, το τίμημα από τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα που θα επακολουθήσουν. Τα παιδιά τους θα έχουν λιγότερες θέσεις εργασίας να διεκδικήσουν, τα μαγαζιά τους λιγότερους πελάτες να εξυπηρετήσουν κι οι ίδιοι θα κληθούν να πληρώσουν ακριβότερα αύριο το ρεύμα, το νερό, τα εισιτήρια και πάει λέγοντας.
Πολλά μπορει΄να καταλογίσει κανείς στις ΔΕΚΟ που φορτώθηκαν τα ρουσφέτια και τη διαφθορά του πελατειακού κράτους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (γιατί βέβαια δεν κυβερνούσαν την Ελλάδα από το 1974 ο Τσίπρας και η Παπαρήγα). Γεγονός παραμένει όμως ότι αυτές οι ΔΕΚΟ, χάρη στην επινοητικότητα των τεχνικών του ΟΤΕ και τον μόχθο των εναεριτών της ΔΕΗ, έφτιαξαν τις υποδομές που υπάρχουν σήμερα σ’αυτή τη χώρα και τις οποίες λυμαίνονται τα λαμόγια των ιδιωτικών εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, που δεν πόντισαν ούτε μια καινούργια οπτική ίνα, απλά παρασιτούν πάνω στο δίκτυο του ΟΤΕ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους λομπίστες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) που αρμέγουν τη ΔΕΗ και φορτώνουν στους φορολογόμενους χρέη χάρη στη μονοπωλιακή σχέση επιδοτούμενης χρηματοδότησης που τους χάρισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις: Παράγουν ενέργεια όσο φυσάει αέρας και στη συνέχεια την πουλάνε στη ΔΕΗ… 2,5 φορές πιο ακριβά από όσο κοστίζει στη ΔΕΗ η παραγωγή ενέργειας στις θερμοηλεκτρικές της μονάδες! Κι ύστερα έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ που περιέχει το μυστηριώδες “τέλος ΑΠΕ”, κι ο καταναλωτής πληρώνει πανάκριβα την κιλοβατώρα όχι εξ αιτίας του Φωτόπουλου, αλλά γιατί επιδοτεί εν αγνοία του τα ιδιωτικά λαμόγια- αλλά καταριέται τη ΔΕΗ και γενικώς τους δημοσίους υπαλλήλους για την κακή του τύχη!
Ιδιωτικά βίτσια, δημόσιες αρετές
Το κυριότερο που οφείλει να εξηγήσει στον κόσμο η Αριστερά εν όψει της μάχης που έρχεται είναι ότι αυτό που θα κριθεί δεν είναι αν μας αρέσει η σημερινή κατάσταση των ΔΕΚΟ (και ασφαλώς έχουμε πάμπολλους λόγους να μην μας αρέσει), αλλά αν θα υπάρχει σ’αυτή τη χώρα η έννοια και η ουσία του δημόσιου αγαθού. Πρέπει να είναι το νερό, ο ηλεκτρισμός, το τηλέφωνο, το Ίντερνετ, οι συγκοινωνίες κ.α. δημόσια αγαθά, εγγυημένα από το κράτος για όλους τους πολίτες, ή μπορούμε να τα αφήσουμε στο έλεος των ιδιωτικών εταιρειών – όπως έκανε η Θάτσερ με τους σιδηρόδρομους, που ξεχαρβαλώθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια και επανακρατικοποιήθηκαν στη συνέχεια, ή όπως έκανε ο Ρίγκαν με την ηλεκτρική ενέργεια, για να βυθιστούν σε αλλεπάλληλα μπλακ άουτ το Λος Άντζελες και η Νέα Υόρκη; Πρέπει να είμαστε όλοι ίσοι όταν πρόκειται για τη μόρφωση των παιδιών μας ή όταν βρισκόμαστε απέναντι στο θάνατο -κάτι που σημαίνει κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης και υγείας- ή πρέπει να μορφώνονται και να ζουν μόνο όσοι έχουν χρήματα;
Επομένως, η μάχη κατά των ιδιωτικοποιήσεων, η πρώτη μεγάλη μετεκλογική δοκιμασία της Αριστεράς, πέρα από την προφανή οικονομική και κοινωνική σημασία της, φορτίζεται από έντονο ιδεολογικό-αξιακό περιεχόμενο με πυρήνα το δημόσιο αγαθό (res publica), που αποτελεί την ουσία της Δημοκρατίας (Republic), σε αντιδιαστολή με την ολιγαρχική επιβολή των ιδιωτικών συμφερόντων. Αν ο μοναχικός ιδιώτης-καταναλωτής είναι το πρότυπο του καπιταλισμού, ο συλλογικός παραγωγός-πολίτης είναι ο ήρωας της σοσιαλιστικής δημοκρατίας του αύριο. Η ανάγκη ενός ισχυρού, ενιαίου μετώπου της Αριστεράς και του κόσμου της εργασίας για να κερδηθεί η μάχη κατά των ιδιωτικοποιήσεων είναι αυτονόητη και η δυνατότητα για ένα τέτοιο μέτωπο προφανής. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Υ.Γ. Προς οίον αφορά: “Επτά φορές κλείνες τα μάτια. Την όγδοη, καταδικάζεις μονομιάς” (Μπ. Μπρεχτ).
γιατί δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι αλήτες ρουφιάνοι
Η συγκλονιστική ομιλία του συναδέλφου δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου, που έχασε την ακοή του στον Πόλεμο της Τετάρτης 28-06-2011 στην Πλατεία Συντάγματος και ενώ έκανε ρεπορτάζ . στη συνέντευξη Τύπου της ΠΟΕΣΥ σήμερα 12-07-2011
Αγαπητές φίλες, φίλοι και συνάδελφοι
Δεν μπορώ να σας ακούσω, αλλά μπορώ να σας μιλήσω. Αυτό, λοιπόν, θα κάνω τώρα.
Συγχωρήστε με, αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος για να επικοινωνήσω μαζί σας και λυπάμαι που δεν άκουσα τους αγαπητούς συναδέλφους μου να μιλούν.
Είμαστε όλοι εδώ όχι ως ικέτες ή ελεήμονες. Είμαστε αρκετά αξιοπρεπείς όλοι μας.
Είμαστε εδώ για να διαμαρτυρηθούμε.
Έτυχε εγώ να είμαι ο βαρύτερα τραυματισμένος από την αστυνομική βία, που έλαβε χώρα τις τελευταίες δύο εβδομάδες στη χώρα μας. Ευτυχώς, δεν ήταν κάποιος νεότερος ή κάποιο παιδί από τα χιλιάδες που υπήρχαν στις διαδηλώσεις.
Ουσιαστικά, το συμβάν συνέβη τη στιγμή που κάλυπτα και μετέδιδα τα επεισόδια, όταν μετά από εντολή διοικητή διμοιρίας των ΜΑΤ, μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης έσκασε λίγα εκατοστά μπροστά μου αφήνοντάς με κωφό, παρά την επίδειξη της δημοσιογραφικής μου ταυτότητας. Ακολούθησαν και άλλες σκηνές αστυνομικής βίας και παρανομίας εναντίον μου, αλλά η παραπάνω είναι η σημαντικότερη και η μοιραία.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως είμαστε κι εμείς μέρος των «παράπλευρων απωλειών» της ανεξέλεγκτης βίας των ΜΑΤ, η οποία, κατά την ταπεινή μου άποψη, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το ότι δεν είχαμε νεκρού,ς εγώ το αποδίδω σε θαύμα.
Όλοι οι συνάδελφοί μου, δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, τεχνικοί, όπως και οι υπόλοιποι πολίτες, πέσαμε θύματα αυτών των ενεργειών, που μόνο απέχθεια και προβληματισμό μπορούν να προκαλέσουν για την «ποιότητα» της Δημοκρατίας μας.
Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις έριξαν σε μερικές ώρες την 29 Ιουνίου, 2.800 χημικά -όταν συνήθως δεν χρησιμοποιούνται πάνω από 140- τι να σχολιάσει κανείς;
Να ξέρει ο λαός πως όλοι μας, εμείς οι άνθρωποι του Tύπου και της Eνημέρωσης, από τους δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ έως τους τεχνικούς, είμαστε αλληλέγγυοι και αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Σαφέστατα, υπάρχουν και τα «κακώς κείμενα», αλλά αυτά είναι λίγα και ανούσια μπροστά στην πλειοψηφία των χιλιάδων εργατών του Tύπου.
Γιατί κι εγώ εργάτης είμαι. Και εγώ φοβάμαι για το αύριο. Και εγώ έχω απολυθεί. Και εγώ έχω αγχωθεί για το πώς θα τα «βγάλω πέρα». Και εγώ αναρωτιέμαι πού θα βρω τα χρήματα να πληρώσω τους λογαριασμούς μου και έχω μείνει ξάγρυπνος από τις σκέψεις.
Γιατί και η δημοσιογραφία στενάζει. Έχουμε κι εμείς ανέργους. Απλήρωτους. Συναδέλφους που υποφέρουν. Δεν ζούμε και εργαζόμαστε σε έναν «αγγελικά πλασμένο κόσμο» όπως πολλοί νομίζουν. Είναι και το δικό μας ψωμί πικρό.
Ο λαός, οι συμπολίτες μας, να ξέρουν πως μας έχουν δίπλα τους. Όχι μόνο γιατί θέλουμε, αλλά και γιατί είμαστε υποχρεωμένοι.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προστατέψουμε αυτή την έρημη Δημοκρατία που έχει περάσει τα πάνδεινα στη χώρα μας.
Θέλω να σας πω πως αυτό που με τρόμαξε περισσότερο, είναι η «σιωπή» της Πολιτείας απέναντι σε όλα αυτά που έγιναν. Τουλάχιστον, βρέθηκε χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης κύριος Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, που ζήτησε μία «συγνώμη» δημοσίως, και τον ευχαριστώ, έστω και τρεις εβδομάδες μετά…
Μια συγνώμη που δεν ανήκει σε μένα μόνο, αλλά σε όλους τους συμπολίτες και συναδέλφους που τραυματίστηκαν αναίτια από τη δράση των ΜΑΤ.
Αγαπητές φίλες, φίλοι και συνάδελφοι
Εύχομαι -και θέλω- να είμαι ο τελευταίος. Δεν λύνονται τα προβλήματα με τη βία. Δεν πρέπει να λύνονται με τη βία. Τα προβλήματα σε μια Δημοκρατία μεταξύ πολιτών και κράτους λύνονται με τον διάλογο. Και πρέπει να λύνονται με τον διάλογο.
Τον λόγο τώρα τον έχει η Δικαιοσύνη, η οποία πιστεύω πως θα ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο που έχει δημιουργηθεί από την υπέρμετρη χρήση πολλών «τακτικών και πολιτικών χημικών».
Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω για την αμέριστη συμπαράστασή τους το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ, τον ΕΔΟΕΑΠ και το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, καθώς και όλους τους συναδέλφους μου, που μου έχουν σταθεί σαν πραγματική οικογένεια, νιώθοντας τυχερός μέσα στην ατυχία μου.
Και, κλείνοντας, θα ήθελα να απαντήσω στον αξιότιμο αντιπρόεδρο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής κ. Δημήτρη Ντούμα, που έγραψε ότι στις διαδηλώσεις βρίσκονται: «ΔΗΘΕΝ «κοινωνικοί αγωνιστές», πρεζάκηδες, χαοτικοί, πρόστυχες γυναίκες, ξεπεσμένοι συνδικαλιστές, χούλιγκαν, σκίνχεντ και το κάθε «καρυδιάς καρύδι», που ερχόταν και «ξεφόρτωνε» μπροστά στους Συναδέλφους μας».
Δεν ήταν τίποτε από όλα αυτά. Εμείς που ήμασταν εκεί ξέρουμε. Και τους παρακρατικούς τους είδαμε και ξύλο φάγαμε και χημικά με τον τόνο εισπνεύσαμε. Και μάλιστα από την καινούργια παραγγελία της ΕΛ.ΑΣ. από τη Βραζιλία, τις λεγόμενες «παπαρούνες».
Αξιότιμε κύριε Ντούμα,
στις διαδηλώσεις ήταν άνθρωποι του μεροκάματου που βλέπουν πως δεν μπορούν να ζήσουν, νέοι με κατεστραμμένο μέλλον και ηλικιωμένοι που δεν έχουν να φάνε. Οικογενειάρχες. Σαν εσάς, σαν κι εμένα, σαν εκατομμύρια συμπολίτες μας.
Και αν ήταν πόρνες, ήμουν και εγώ μια πόρνη. Γιατί μπορεί να είναι πόρνες στο σώμα αλλά όχι στην ψυχή.
Αν ήταν «πρεζάκηδες», είμαι κι εγώ ένας «πρεζάκιας». Τρέχει δηλητήριο στο αίμα τους μα όχι στην καρδιά τους.
Και αν ήταν «Σκίνχεντ», είμαι και εγώ «Σκίνχεντ». Και για του λόγου το αληθές, μπορείτε να έρθετε σε λίγο καιρό στο νοσοκομείο, όταν λίγο πριν το χειρουργείο θα μου ξυρίζουν το κεφάλι για να μου ανοίξουν το κρανίο να μπουν τα εμφυτεύματα.
Και αν ήταν «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», είμαι και εγώ ένας «αλήτης, ρουφιάνος, δημοσιογράφος», γιατί έμαθα να είμαι στο πεζοδρόμιο και να μεταδίδω όλα όσα βλέπω στους συμπολίτες μου, με όποιο τίμημα…
Σας ευχαριστώ!
Μανώλης Κυπραίος
Υ.Γ.μαζί με τους διαδηλωτές, συμπαραστεκόμενος με τους απολυμένους συναδέλφους του, βρέθηκε έξω από τον προαύλιο χώρο του Πήγασο σήμερα Τρίτη 12-07-2011 ο συνάδελφος-δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος,
η δημοκρατία τους προκαλεί και αναπηρίες…
από τον Ασύνταχτο Τύπο
Τα τάγματα θανάτου του Μνημονίου στέρησαν οριστικά την ακοή του συναδέλφου δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου!
Οι κρατικοί τρομοκράτες τραμπούκοι της μνημονιακής κατοχικής κυβέρνησης χρεώνονται με μία ακόμη τραγική εξέλιξη στην πορεία της υγείας ενός πολίτη, ενός δημοσιογράφου, του μέλους της ΕΣΗΕΑ,Μανώλη Κυπραίου. Ο συνάδελφος που κάλυπτε τα γεγονότα στις 15 Ιουλίου στην Αθήνα, υπέστη βαρύτατο τραυματισμό απόχειροβομβίδα κρότου-λάμψης που εκτόξευσαν ΜΑΤατζήδες σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του. Σήμερα έγινε γνωστό, σύμφωνα και με την ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗτης ΕΣΗΕΑ που ακολουθεί, ότι τελικά, ο συνάδελφος Μανώλης Κυπραίος “απώλεσε πλήρως την ακοή του” και αυτή η εξέλιξη τον κατέστησε ουσιαστικά ανάπηρο!!! Αξίζει να σημειώσουμε ότι μετά τον βαρύ τραυματισμό του, ο συνάδελφος “στην προσπάθειά του να φτάσει πεζός στο νοσοκομείο, ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από μέλη της ομάδας “ΔΕΛΤΑ”!” !!! ΠΟΕΣΥ και ΕΣΗΕΑ για τραυματισμούς δημοσιογράφων Ήταν την ίδια ημέρα που ξυλοκοπήθηκε άγρια και συνελήφθη από τα ΜΑΤ ο συνάδελφος δημοσιογράφος Απόλλων Λιακόπουλος για να αθωωθεί μετά από λίγες ημέρες από το δικαστήριο! Αστυνομική βία και σύλληψη δημοσιογράφου επειδή… διαμαρτυρήθηκε! Ράπισμα κατά της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας η αθώωση του συναδέλφου Απόλλωνα Λιακόπουλου. Ακολούθησε ο αστυνομικός “χημικός πόλεμος” και οι αστυνομικές βιαιότητες και οι τραυματισμοί πεντακοσίων(!!!) περίπου διαδηλωτών στις 28 και 29Ιουνίου στο Σύνταγμα, μεταξύ αυτών και των δημοσιογράφωνΓιώργου Αυγερόπουλου και Δημήτρη Τρίμη. Δείτε ΕΔΩ και Έσπασαν το χέρι του Δ. Τρίμη. Η ΠΟΕΣΥ έχει προαναγγείλλει ήδη την κατάθεση μηνύσεων. ΠΟΕΣΥ: Η αστυνομική επίθεση και κακοποίηση κατά Γ. Αυγερόπουλου – Δ. Τρίμη, εναντίον φωτορεπόρτερ, φωτογράφων, ηχοληπτών και άλλων τεχνικών, στόχευε ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους” – Ετοιμάζονται μηνύσεις
Αν η δημοκρατία του κυρίου Παπουτσή προκαλεί αναπηρίες,τότε του τη χαρίζουμε! Να παραιτηθεί τώρα και ο ίδιος και ολόκληρη η κυβέρνηση! Να εντοπιστούν και να συλληφθούν τώρα οι υπεύθυνοι που προκάλεσαν τηναναπηρία του συναδέλφου Μανώλη Κυπραίου! Θα μας πείτε: Και ποιοι θα τους συλλάβουν; Η αστυνομία;!
Αίσχος! Ντροπή! Να καταργηθούν τώρα τα τάγματα θανάτου του Μνημονίου!
Διαβάστε για τις πρόσφατες εξελίξεις κάνοντας “κλικ” στα: ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ για αστυνομικές βιαιότητες 15ης Ιουνίου 2011 και Έτσι κατασκευάζονται οι κατηγορίες! και “Φλερτάροντας με τον θάνατο” – Ο δημοσιογράφος Γ. Αυγερόπουλος (που χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ) μιλά για “αγριότητα που ξεπέρασε κάθε όριο” στις 29/6 στο Σύνταγμα
Ακολουθεί η ANAKΟΙΝΩΣΗ της ΕΣΗΕΑ
ΑΠΩΛΕΣΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΑΚΟΗ ΤΟΥ Ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΥΠΡΑΙΟΣ
5 Ιουλίου 2011
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταδικάζει απερίφραστα την ωμή κρατική βία που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της στο δημοσιογράφο-μέλος της ΕΣΗΕΑ, Μανώλη Κυπραίο, ο οποίος είχε την ατυχία να “κάνει τη δουλειά του” κατά τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων πολιτών στις 15 Ιουνίου στο Σύνταγμα.
Ο συνάδελφος κάλυπτε το ρεπορτάζ για τις διαδηλώσεις, όταν άντρες των ΜΑΤ έριξαν σε απόσταση αναπνοής από αυτόν χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Στην προσπάθειά του δε να φτάσει πεζός στο νοσοκομείο, ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από μέλη της ομάδας “ΔΕΛΤΑ”!
Το αποτέλεσμα της βάναυσης συμπεριφοράς των ανδρών των ΜΑΤ ήταν να απολέσει πλήρως την ακοή του και από τα δύο αυτιά! Οι σκηνές αυτές παραπέμπουν σε αλλοτινές εποχές, όπου η καταλυμένη Δημοκρατία επέτρεπε τέτοιες συμπεριφορές και απέτρεπε την ελεύθερη άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Η ΕΣΗΕΑ δηλώνει πως δε θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Θα σταθεί στο πλευρό του δημοσιογράφου, που κατέστη ανάπηρος και ανήμπορος να εργαστεί στον τόσο απαιτητικό κλάδο της ενημέρωσης, και θα ασκήσει όλα τα νόμιμα μέσα για τη δικαίωσή του αλλά και για την ανεμπόδιστη άσκηση του λειτουργήματος της ενημέρωσης από όλα τα μέλη της!
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
«Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες»
σύνθημα των Ισπανών διαδηλωτών ….
και ο οπως γράφει ο πιτσιρίκος :»Το να σε χλευάζει ένας δημοσιογράφος ή ένας πολιτικός δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Το να σε χλευάζει ένας άλλος λαός πονάει πολύ. Ειδικά, όταν ξέρεις πως έχει δίκιο.»
« dégage»
Παρίσι 27 Φλεβάρη 2011
Ανοιχτή επιστολή στον κ. Θ. Πάγκαλο
Κύριε Υπουργέ
Σαν άνθρωπος, επιστήμονας και αυτόπτης μάρτυρας στη βραδυά προς τιμή του Κώστα Γαβρά στο Παρίσι, λυπούμε ειληκρινά για τη διαστρέβλωση των γεγονότων στην ανακοίνωση σας. Δεν έχω καμιά υποχρέωση να σας δώσω αναφορά για τις απόψεις και την ιδεολογία μου, αλλά για να τοποθετούνται τα πράγματα στη θέση τους, αναφέρω ότι δεν είμαι αναρχική, ούτε οπαδός του Σύριζα. Δυστυχώς, γιατί πολύ θα ήθελα να έχω τα νιάτα τους, δεν είμαι ούτε καν φοιτήτρια. 65 χρονών, μόλις πήρα τη σύνταξη μου από το Γαλλικό κράτος μια που το Ελληνικό, ούτε εκείνο των συνταγματαρχών, ούτε των οικογενειών Παπανδρέου, Καραμανλή και υπολοίπων δεν μου επέτρεψε να εργαστώ στη χώρα μου. Έζησα μια ζωή μετανάστρια στη Γαλλία μακριά από τους δικούς μου και την πατρίδα. Τα προβλήματα των ξένων όπου γης, με αγγίζουν ιδιαίτερα. Αποφάσισα να παρευρεθώ το Σάββατο στην εκδήλωση για τον Κώστα Γαβρά και την προβλεπόμενη προβολή των έργων του. Κανείς μας δεν είχε ενημερωθεί για την παρουσία σας που υπήρξε κεραυνός εν αιθρεία. Η ομάδα των φοιτητών που διαμαρτυρόταν για την πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα των μεταναστών απαίτησε να αποχωρήσετε λόγω της πολιτική σας στο θέμα των μεταναστών και της συμπεριφορά σας απέναντι στον Ελληνικό λαό, τους Έλληνες αυτούς που αποκαλείτε καθάρματα. Απαντήσατε ότι δεν αποχωρείτε γιατι εκλεγήκατε από τον Ελληνικό λαό δημοκρατικά. Για την εφαρμογή ποιού προγράμματος εκλεγήκατε κε Υπουργέ; Με πόσα ψέματα ανεβήκατε στην εξουσία; Πόσες χιλιάδες Έλληνες σας αποδοκιμάζουν με τις τεράστιες διαδηλώσεις τους; Για ποιά δημοκρατία μιλάτε; Για κείνη που δέχτηκε την κηδεμονία της Ευρώπης και του ΔΝΤ; Η κυβέρνηση σας έδωσε χώμα, νερό, αέρα και θάλασσα, υποθαλάσσιων χώρων συπεριλαμβαλομένων, στο μεγάλο κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο. Σε εκείνους που αποφασίζουν και επιβάλλουν αποφάσεις που δέχεστε με το χαμόγελο και προσπαθείτε να αποδείξετε ότι όταν σας ζητούν 1 τους χαρίζετε 10. Τον πλούτο της χώρας, τον ιδρώτα, την παιδεία και την υγεία των Ελλήνων, το μέλλον της νεολαίας και τη ζωή όλων μας. Αναφέρετε στη δήλωσή σας «Η πρωτοφανής αποδοκιμασία του αντιδικτατορικού φιλμ «Ζ» έχει βαθιά πολιτική σημασία και δείχνει για μια ακόμα φορά ότι οι δυνάμεις αυτές ουδέποτε αποδέχθηκαν την κοινοβουλευτική δημοκρατία που με τόσο αίμα κερδήθηκε από τον ελληνικό λαό». Ψεύδεστε ασύστολα. Κανείς δεν αποδοκίμασε το «Ζ» και οι φοιτητές δήλωσαν κατ` επανάληψη το ακριβώς αντίθετο. «Τιμούμε τον Κώστα Γαβρά και το έργο του». Προσωπικά πήρα για κάποια στιγμή το λόγο για να πω ότι «τα μηνύματα που βγαίνουν από το έργο του Γαβρά είναι αντίσταση στο φασισμό και τη δικτατορία. Σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατία αλλά δικτατορία του κεφαλαίου». Η θέση αυτή που τιμά και τον Κ. Γαβρά και το έργο του, χειροκροτήθηκε όπως ακούγεται ξεκάθαρα στα διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Δεν αποχωρήσατε κύριε Υπουργέ. Οι Έλληνες του Παρισιού σας πέταξαν έξω από το Ελληνικό σπίτι με τα «έξω, έξω» και το θρυλικό πλέον συνθημα « dégage», σύνθημα των ξεσηκωμένων λαών των πρώην Γαλλικών αποικιών, σύνθημα που τρέμουν αυτή τη στιγμή όλοι οι δικτάτορες. Ο Κ. Γαβράς και ορισμένοι παρευρισκόμενοι, ιδιαίτερα ο Πρέσβης και η Πρόξενος, υπηρεσιακώς υποχρεωμένοι, σας ακολούθησαν. Η πλειοψηφία, συμπεριλαμβανομένων των πρωτοστατούντων στα γεγονότα φοιτητών, παραμείναμε για πολύ ώρα ακόμα επιμένοντας, μάταια, να γίνει η προβολή των φιλμ. Επιθυμούσαμε να δούμε ή να ξαναδούμε το «Ζ» και να το τιμήσουμε. Εσείς χαλάσατε την εκδήλωση, εσείς προσβάλατε ακόμα μια φορά τον Ελληνικό λαό, εσείς χλευάζετε και συκοφαντείτε τη νεολαία του. Αλλά να είστε σίγουρος, ο Ελληνικός λαός, αυτός που εσείς οδηγείτε στην καταστροφή, τον αφανισμό και τα τάρταρα, θα πεταχτεί από ξαρχής, θ` αντριέψει, θα θεριέψει και θα παρασύρει στο διάβα του αυτούς που τον καταπιέζουν, ξεπουλάν τη γη και τον ιδρώτα του στους ισχυρούς, τους έχοντες και κατέχοντες, στο ελληνικό και ξένο αδηφάγο κεφάλαιο.
Κυριακή Γεροζήση
Συνταξιούχος ερευνήτρια, βιοχημικός Συγγραφέας.
πηγή: Βαθύ Κόκκινο
Δημοκρατία και Λογοδοσία
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ
Βρέθηκε το περασμένο Σάββατο στη Λαμία ο Μίμης Ανδρουλάκης, άνθρωπος ευφυέστατος και πολυγραφότατος, για να παρουσιάσει το καινούργιο του βιβλίο και να μοιραστεί σκέψεις για την οικονομική κρίση, τα νέα μέτρα, την αναγκαστική προσγείωση, όπως είπε, που υποχρεώνεται η Ελληνική κυβέρνηση να κάνει. Μίλησε για την αναγκαιότητα αποδοχής των μέτρων από το λαό και ζήτησε μορατόριουμ από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και η χρεωκοπία είναι μονόδρομος.
Υπάρχει όμως εδώ ένα κεφαλαιώδες ζήτημα. Πέρα από την οικονομική χρεωκοπία, έχει χρεωκοπήσει το πολιτικό σύστημα. Αυτός ο πολιτικός πολιτισμός, όρος νεόκοπος , που συχνά τον επικαλούνται οι πολιτικοί δεν υπάρχει, εφόσον δεν υπάρχει ευθυνοδοσία, εφόσον κανένας δεν χρεώνεται την ευθύνη για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που παρέχει ελευθερίες και γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι εύκολο να εκπέσει σε ασύδοτη ζούγκλα, αν οι θεσμοί δεν λειτουργούν, αν δε νομοθετεί ο λαός μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων του και όχι τα συμφέροντα των ολίγων. Όταν τα σκάνδαλα και η διαφθορά συσσωρεύονται, Ζίμενς, Βατοπέδι, παλιότερα το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, κοινοτικές επιχορηγήσεις που φαγώθηκαν σε σεμινάρια – μαϊμού και άλλα άχρηστα πράγματα που καμμία αναπτυξιακή βάση δεν έθεταν, δημόσια έργα υπερτιμολογημένα μέχρι και 8 φορές πάνω, εισφορές εργαζόμενων που έγιναν μετοχές με αποφάσεις κάποιων Δ.Σ και χάθηκαν, κ.ο.κ., το αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης είναι αδήριτο και συνυφασμένο με την ίδια την υπόσταση της δημοκρατίας. Διαφορετικά, διογκώνεται μια ατέλειωτη δυσωδία, για την οποία κανείς δεν είναι υπεύθυνος, κανείς δεν πληρώνει, και κανείς δεν τιμωρείται. Μα αυτό δεν είναι δημοκρατία! Στη δημοκρατία υπάρχει ευθυνοδοσία . Ας θυμηθούμε πώς λειτούργησε η δημοκρατία του Κλεισθένη: Οι βουλευτές της Βουλής των 500, κληρώνονταν από τις 10 φυλές της πόλης –κράτους. Όταν αναλάμβαναν τα καθήκοντά τους έδιναν όρκο ότι θα συμβουλεύουν και όταν παρέδιδαν ήταν υποχρεωμένοι να δώσουν λόγο για κάθε πράξη τους, τα λεγόμενα . Για το λόγο αυτό, αναφέρουν οι ιστορικοί πως συχνά με βαριά καρδιά αναλάμβαναν το αξίωμα που η πόλη τους απέδιδε, γιατί γνώριζαν τις ευθύνες που συνεπαγόταν η ανάληψη του αξιώματος και την υποχρέωση της λογοδοσίας σε όλη τη διάρκεια της θητείας τους. Ήταν στη Βουλή για να υπηρετήσουν τον Αθηναϊκό λαό και τη δημοκρατία χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, αλλά με πάρα πολλές ευθύνες για χρηστή διοίκηση.
Σήμερα λογοδοτεί κανένας για τίποτα; Απευθύνονται στο λαό, μόνο για το λογαριασμό, για να πληρώσει τα σπασμένα. Του ζητάνε θυσίες , του προβάλλουν αδιέξοδα για τα οποία δεν ευθύνεται και του ζητάνε να θυσιαστεί στο όνομα μιας πατρίδας που εκείνοι δεν σέβονται. Ο Αριστοτέλης στην, του, μελέτησε τα διάφορα πολιτεύματα στην ορθή εκδοχή και στις παρεκβάσεις τους. Η Κλεισθένεια δημοκρατία δίνει ένα ιστορικό παράδειγμα ορθής εφαρμογής δημοκρατίας. Αντίθετα, αυτό που ζούμε είναι παρέκβαση, κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι δημοκρατία. Είναι μια μορφή ολιγαρχίας και μάλιστα ούτε καν των αρίστων (αν μπορούσαμε με κάποιο τρόπο να ορίσουμε μια αριστίνδην επιλογή), αλλά των αρπάγων. Αυτών που εκμεταλλεύονται τις ελευθερίες της δημοκρατίας, για να αρπάξουν χρήμα και να καθυποτάξουν το λαό από τον οποίο εκπορεύεται κάθε εξουσία και για τον οποίον υπάρχει και λειτουργεί το πολίτευμα. Έχει μεγάλη σημασία να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι δημοκρατία, όπως ακριβώς για να μπορέσουμε να θεραπευτούμε πρέπει να ξέρουμε από τι πάσχουμε. Νομίζω μάλιστα, πως αυτήν τη σημασία είχε και το άγαλμα της Αφροδίτης που υψώνει το μεσαίο δάχτυλο στη γνωστή άσεμνη χειρονομία, ότι στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, δημοκρατία δεν υπάρχει. Μας εκδικούνται τα ίδια μας τα επιτεύγματα, γιατί είμαστε ανίκανοι πλέον να τα εκτιμήσουμε, να τα περιφρουρήσουμε , να τα προαγάγουμε. Έμειναν κενές λέξεις, άδεια πουκάμισα. Τα απαξιωτικά δημοσιεύματα των Γερμανών που προτρέπουν τους Έλληνες να πουλήσουν τα νησιά τους για να ισοφαρίσουν τα χρέη δεν απευθύνονται σε πολιτικούς παράγοντες οι οποίοι έκαναν κάποιους λανθασμένους χειρισμούς, αλλά σε αναξιοπρεπείς ψεύτες, που εξαπάτησαν τους πάντες και που αντιμετώπισαν ανεύθυνα και κοντόφθαλμα πολύ σοβαρά ζητήματα.
Ένα θέμα λοιπόν είναι το φάσμα της οικονομικής χρεωκοπίας που μας απειλεί και ένα δεύτερο είναι η πνευματική χρεωκοπία, η χρεωκοπία θεσμών, όπως η δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η κοινωνική αλληλεγγύη.
Όταν μάλιστα οι θεσμοί χρεωκοπούν και βαθαίνει η αναξιοπιστία της δημοκρατίας, δημιουργείται το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Κι αυτό το φίδι είναι ο εθνικισμός με όλα τα συμπαρομαρτούντα της ξενοφοβίας, του ρατσισμού κ.τ.λ
Μην εκπλαγούμε λοιπόν, αν το επόμενο χρονικό διάστημα μαζί με τη φτώχεια, την ύφεση, την εγκληματικότητα αναδυθεί και η βία του εθνικισμού, το τυφλό μίσος για τον οποιοδήποτε .
Ο Κάντ έλεγε πως είναι η έξοδος του ανθρώπου από την άγνοια για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος. Ο άνθρωπος μπορεί να βγει από το αδιέξοδο της άγνοιας, αναλαμβάνοντας το ρόλο του ως ιστορικού υποκειμένου με ευθύνες ,άρα και δυνατότητες. Για να έχουμε μια δημοκρατία που να μας αξίζει και μια κοινωνία, όπου θα κοινωνούμε υλικά και πνευματικά αγαθά και όχι μια απάνθρωπη ζούγκλα, χρειάζεται να προσπαθήσουμε, χρειάζεται να παλέψουμε με Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες, γιατί τίποτε δεν δίδεται δωρεάν.
Υπάρχει ανάγκη για έξοδο, όχι μόνο από την οικονομική κρίση, αλλά πρωτίστως από την πνευματική κρίση στην οποία έχουμε περιπέσει κι αυτό είναι κάτι που μπορεί ο καθένας να κάνει τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε συλλογικό, σε όποιο χώρο ζει και εργάζεται , αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεών του, μορφώνοντας τον εαυτό του, ανακαλύπτοντας από την αρχή τις αξίες που ανέκαθεν μας χαρακτήριζαν ως λαό.
ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ
δια την μεταφορά marado
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ……………..
Συνασπισμένοι , οικολόγοι ,κόκκινοι ,πρασινοπασόκοι και φυσικά τα ΜΜΕ, δηλαδή οι υπερασπιστές της ελευθερίας της έκφρασης ,του τύπου και της δημοκρατίας ,αντέδρασαν με την σιωπή τους στην επίθεση στα γραφεία του περιοδικού Ρεσάλτο απο ομάδα κρανοφόρων
Μεταφέρω:
Η μεροληψία της «αμεροληψίας» και η αδιαφορία της πολιτικής και της δημοσιογραφίας
Υπάρχουν κάποια γεγονότα που αποκαλύπτουν όχι μόνο την αβυσσαλέα υποκρισία και ψευτιά της καθεστωτικής πολιτικής και δημοσιογραφίας, αλλά και την μεροληπτική «αλητεία» τους, την μακιγιαρισμένη με το μύθο της «αμεροληψίας» και της «δημοκρατίας»!
Εισβάλουν 15 κρανοφόροι, σε ώρα αιχμής (6 το απόγευμα), σε πολυσύχναστο και περιφρουρούμενο μέρος (Πλατεία Εξαρχείων), σε περιοδικό, ισοπεδώνουν, καταστρέφουν τα πάντα και βάζουν φωτιά, αφήνουν και προκήρυξη ανάληψης της τρομοκρατικής ευθύνης, ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ συγκινήθηκε και ασχολήθηκε!!!
Τα κανάλια και ο Τύπος που κόπτονται για τη «δημοκρατική ενημέρωση» και την «προστασία» της «ελευθερίας των ιδεών» και της «αντικειμενικής ενημέρωσης» σιώπησαν σκανδαλωδώς!
Κτυπήθηκε τρομοκρατικά ένα έντυπο και οι «προστάτες» της «ελευθερίας της άποψης» και της «ενημέρωσης» το έπνιξαν κυριολεκτικά το γεγονός. Δεν το θεώρησαν αυτό το ζήτημα σοβαρό!!!
Χαλάνε τον κόσμο για κουτσομπολιά και παραπολιτικά σκανδαλάκια και το κάψιμο ενός περιοδικού είναι ασήμαντο!!!
Δεν θεώρησαν σοβαρό, αυτοί οι «ευαίσθητοι» της «ελευθερίας», ότι ένα έντυπο πυρπολήθηκε φασιστικά στην καρδιά της Αθήνας.
Δεν θεώρησαν σοβαρό το γεγονός της τρομοκράτησης και της φίμωσης ενός εντύπου από ανενόχλητους κρανοφόρους.
Δεν θεώρησαν σοβαρό το γεγονός ότι αυτή η πυρπόληση μπορούσε να οδηγήσει στην πυρπόληση ολόκληρης της πολυκατοικίας και των ανθρώπων της που ήταν εγκλωβισμένοι από τους τρομοκράτες.
Στα γραφεία ενός περιοδικού υπάρχουν όγκοι περιοδικών που αν άναβαν αυτοί οι όγκοι η πολυκατοικία, ακόμα και τα γύρω κτίρια θα τυλίγονταν στις φλόγες!!!
Με την αυτοθυσία των γειτόνων και τους πυροσβεστήρες τους σώθηκε η κατάσταση.
Γι’ αυτό ,(για να μη μάθουν την αλήθεια και για να την κουκουλώσουν) ΚΑΝΕΝΑ κανάλι και κανένας δημοσιογράφος δεν εστάλη για να κάνει ρεπορτάζ και να φωτογραφίσει το έργο των τρομοκρατών!
Για το τίποτα μας σερβίρουν, όλοι αυτοί της «αντικειμενικής» ενημέρωσης, του κόσμου τις «πληροφορίες» αυτοπτων μαρτύρων (οι περισσότεροι κατασκευασμένοι) και εδώ δεν ήρθε ούτε ΕΝΑΣ για να δει και να ρωτήσει τους ενοίκους και τους γείτονες τι έγινε.
Ούτε η διαβόητη «αντιτρομοκρατική»!!!!
Αντιμετωπίστηκε το όλο ζήτημα σαν αστυνομικό δελτία μικροκλέφτη!!!
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ…
Αυτή είναι η μεροληψία των αμερόληπτων καναλιών και του Τύπου!!!
Αυτή είναι η «ευαισθησία» των υστερικών «προοδευτικών» περί «ελευθερίας της έκφρασης» και περί των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Κινδύνεψαν άνθρωποι και δεν ίδρωσε το αυτί τους!!!
Πυρπολήθηκε έντυπο και εισέβαλαν τρομοκράτες επί ώρα σε γραφεία περιοδικού πανικοβάλοντας τους πάντες και τα πάντα και καταστρέφοντας και τους τοίχους του διαμερίσματος και ουδείς «ευαισθητοποιήθηκε»!!!
Στον ίδιο ρυθμό κινήθηκαν και οι πολιτικάντηδες και τα πολιτικά κόμματα.
ΣΕ κανένα δεν ίδρωσε το αυτί για το αποτρόπαιο έγκλημα κατά της ελευθερίας του Τύπου και της έκφρασης και κατά της δολοφονικής, φασιστικής επίθεσης.
Στον ίδιο ρυθμό κινήθηκε και η ΕΣΗΕΑ.
Αλήθεια υπάρχει το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων; Έχει πληροφορηθεί ότι κτυπήθηκε έντυπο; Ότι υπήρξε προκήρυξη τρομοκρατών εναντίον μέλους της ΕΣΗΕΑ, του Θύμιου Παπανικολάου, ιστορικού αγωνιστή της Αριστεράς;
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ.
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα μπλογκ που ΟΛΑ κινητοποιήθηκαν!!!
Διαφορετικά τίποτα δεν θα είχε μαθευτεί….
Όχι στο Όνομά μας
Με αφορμή το πρωτόγνωρο κύμα απεργιών πείνας από τους κρατούμενους στις Ελληνικές φυλακές αλλά και την εγκληματική αποσιώπησή του από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, για τη Δημοκρατία και την προάσπιση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων καλούμε όλους όσους διατηρούν μπλογκς, διαδικτυακά φόρα και όχι μόνο να δημοσιεύσουν ταυτόχρονα και συντονισμένα στις 20 Νοεμβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη, το παρακάτω (υπό διαμόρφωση) κείμενο.
“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
– Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08
Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.
Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση – καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.
Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.
Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
πηγή : Κρατούμενοι
Είμαστε όλοι κρατούμενοι…
«Είναι θέμα ποιότητας της Δημοκρατίας», τόνισε ο κ. Παπούλιας στον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Σ. Χατζηγάκη ο οποίος επισκέφθηκε χθες τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκειμένου να τον ενημερώσει για τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν εξαιτίας των κινητοποιήσεων των κρατουμένων.
Χιλιάδες εγκληματίες δεν μιλούν πιά ,δεν τρώνε το φαγητό που απλόχερα τους προσφέρουμε ,δεν ανεβαίνουνε στις ταράτσες ,δεν καίνε τα καθαρά στρώματα των κρεβατιών τους δεν δεν δεν…
Και μεις τι;
Μένουμε ακίνητοι με τα μάτια μας καρφωμένα στο κενό .
Μέσα η έξω τελικά είμαστε όλοι μέσα .
Χωμένοι βαθιά σε ορθάνοιχτα κελιά αρνούμενοι να βγούμε στις αυλές .
Η κρίση δεν ήρθε τώρα, είναι χρόνια εδώ .
Η κρίση δεν είναι οικονομική .
Η Δημοκρατία δεν είναι εδώ δεν είναι πουθενά έχει μέινει στο Παρελθόν .
Δεν την διεκδικούμε ,δεν ξέρουμε τίποτα για αυτή, δεν θέλουμε να μάθουμε τίποτα γι αυτή .
Χιλιάδες έλευθεροι πολίτες, δεν μιλούν, δεν μαθαίνουν , δεν κοιτάνε δίπλα τους δεν δεν δεν...
Τώρα που εξασθενεί η πολιτική επικαιρότητα μπορεί τα ΜΜΕ να ασχοληθούν εκτενέστερα με την κατάσταση στις ελληνικές φυλακές ,αν χυθεί και αίμα τότε θα γίνουν πρώτο θέμα..
και τότε θα ακούσουμε για την μεγαλύτερη κινητοποίηση στις φυλακές ….
Τουλάχιστον εκείνοι στις φυλακές κοινωνούν…και αυτό θα πρέπει να μας κάνει να ελπίζουμε σε αλλιώτικες μέρες .
ΤΟ ΧΕΡΙ 