φωτογραφία
καράβι από τα ανατολικά…
Εικόνες από το καράβι στην επιστροφή από την Σάμο ,παρέα με πρόσφυγες από την Συρία…
γυναίκα…
by Ella S. Photos
by Kitchou BRY
by Amir Rezai
byThomai Pavlidou
by Andrew Nash
http://www.flickr.com/photos/eleni2013/9337112561/
by eleni mavrandoni
http://www.flickr.com/photos/remodaut/8708693024/
by Remo Daut
by MaGi PF
by billy rizcallah
by Helena Blanco
http://www.flickr.com/photos/biancafavale/7586656398/
by Bianca Favale
by MaGi PF
by Madame B.
Ψυχή Βαθιά…
Ο πόνος είναι αναπόφευκτος· η δυστυχία, όμως, είναι επιλογή – που θα λεγε κι ο Χαρούκι Μουρακάμι, και εμείς στα μέρη μας τον πόνο τον τραγουδάμε και την δυστυχία την αρνιόμαστε την πολεμάμε
Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα.
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του.
Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς.
Αν η θάλασσα ξεπλύνει ένα σβόλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη.
Όπως κι αν ξεπλύνει ένα ακρωτήρι ή ένα σπίτι φίλων σου ή δικό σου.
Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα.
Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα».
Τζον Νταν (1624)
φωτο: Θάνος Τσιμέκας Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου Γενάρης 2013
στην Αρχή της Άνοιξης…
πατάς γερά στα πόδια το ξύλινο πάτωμα τρίζει , δεν το ακούς το νιώθεις, σε παρατηρώ ανάμεσα σε άσπρα και μαύρα αιωρούμενα σωματίδια, στην Αρχή της Άνοιξης…
φωτογραφία Θάνος Τσιμέκας
Η ελευθερία είναι σαν την ευτυχία
The road that runs, a gallery on Flickr.
«Η ελευθερία είναι σαν την ευτυχία. Δεν την φτάνεις ποτέ.Δεν μπορείς ποτέ να την έχεις όλη. Είναι μονάχα ο δρόμος. Βαδίζουμε πίσω από την ελευθερία και την ευτυχία» Pedro Juan Gutierrez
Μare magnum
Πέρυσι ήταν στις νότιες ακτές , φέτος είναι στις βόρειες .
Μεσόγειος …από το Γιβραλτάρ μέχρι τις ακτές της Συρίας, 2.100 ν. μίλια ,το μέγιστο βάθος 5.120 μ. σε απόσταση 62 μιλίων Νοτιοδυτικά από το ακρωτήριο Ταίναρο , και η καταστροφή φαντάζει αναπόφευκτη…
η ημέρα η σημερινή δεν έχει 24 ώρες δεν έχει αρχή και τέλος .
Η γυναίκα μοιάζει με το χορό των Δερβίσηδων .
Η γυναίκα μοιάζει με τη Γη ,είναι η Γη
Η αγκαλιά της γεννά και όταν σε σφίγγει το κάνει για να ελευθερωθείς .
Έχει πολλά ονόματα το καλύτερο όμως είναι … Θάλασσα.