Month: Ιουλίου 2011
έπραξε κατά συνείδηση…
Κράτησε το σταθμό ανοιχτό στις 28 και 29/6 ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις των Αθηναίων πολίτων που υπέστησαν την παράνομη και καταχρηστική κρατική βία και καταστολή.
Οι εντολές όμως της διοίκησης ήταν άλλες
Σε διαθεσιμότητα λοιπόν ο Σταθμάρχης του Μετρό Συντάγματος γιατί έπραξε κατά συνείδηση…
ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛ.ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ
Δηλώνουμε απερίφραστα τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μας στο σταθμάρχη του Μετρό της Πλατείας Συντάγματος Σταύρο Φλέγκα ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα και διώκεται πειθαρχικά για τη στάση ανθρωπιάς που κράτησε στις 28 και 29/6. Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος ανταποκρίθηκε στην έκκλησή μας να κρατήσει ανοιχτό το σταθμό του Συντάγματος ως καταφύγιο για τους Αθηναίους πολίτες που υπέστησαν την παράνομη και καταχρηστική κρατική βία και καταστολή.
Καταδικάζουμε τη στάση της διοίκησης του Μετρό και απαιτούμε την άμεση παύση της πειθαρχικής του δίωξης και την άρση της διαθεσιμότητάς του.
Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σ’ αυτόν και σε όλους τους υπαλλήλους του Μετρό και θεωρούμε ότι άνθρωποι με τέτοιες αρχές και αξιοπρέπεια, όχι απλά δεν αξίζουν πειθαρχικές διώξεις, αλλά, αντίθετα, χρήζουν εύφημου μνείας από τις υπηρεσίες τους.
Τέλος, επιφυλασσόμαστε για δράσεις μέσω των οποίων θα εκφράσουμε και έμπρακτα την αλληλεγγύη μας.
ΥΠΕΡ
πηγή amesi-dimokratia.org
τα επιχειρήματα του κλασικού εργοδότη περί απεργίας και η απάντηση
Η 48ωρη απεργία των τεχνικών(ΕΤΕΡ) και στον ραδιοσταθμό στο Κόκκινο 105,5 έδειξε πως εννοούν μερικοί «σύντροφοι» στην Αριστερά την λέξη ΑΠΕΡΓΩ .
διαβάστε τις επιστολές που ακολουθούν…
ΑΥΓΗ
Ημερομηνία δημοσίευσης: 24/07/2011
Όλο το Κόμμα, με αναλυτικό τρόπο, γνωρίζει τη δύσκολη οικονομική κατάστασή μας. Το ίδιο και οι εργαζόμενοι στην «Αυγή» και το «Κόκκινο». Κατά κύριο λόγο η παρούσα κατάσταση οφείλεται στη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κατά 30% από το 2010 και μετά και στην ανάγκη να μειωθεί το χρέος του Κόμματος από τραπεζικό δανεισμό. Έχουν παρθεί μέτρα μείωσης των δαπανών και αύξησης των εσόδων ώστε το Κόμμα να μην εξαρτάται από την κρατική χρηματοδότηση. Πρόκειται για μια μεγάλη οργανωτική και πολιτική προσπάθεια που με ευθύνη έχουμε αναλάβει και η οποία ήδη αποδίδει καρπούς. Η προσπάθεια αυτή στηρίζεται και στην κατανόηση και βοήθεια των εργαζομένων στο Κόμμα, την «Αυγή», το «Κόκκινο» και των 15 επαγγελματικών στελεχών. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, παρά τις δυσκολίες, οικονομικές και οικογενειακές, δίνει απλόχερα αυτή τη βοήθεια. Στις αρχές Ιουλίου η Ένωση Τεχνικών (ΕΤΕΡ) αποφάσισε να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα των 8 μελών της στο «Κόκκινο» με απεργία. Στη συνέλευση όλων των εργαζομένων στο «Κόκκινο» παρουσιάστηκε για άλλη μια φορά το σύνολο της κατάστασης και ζητήθηκε επιπλέον ανοχή και αντοχή. Έγινε και συνάντηση με το Προεδρείο της ΕΤΕΡ, όπου συμφωνήθηκε εγγράφως ότι η αποπληρωμή θα γίνει έως τις 20 Ιουλίου όπου πιθανολογούσαμε ότι θα είχε αποδοθεί η κρατική χρηματοδότηση (η οποία δεν έχει αποδοθεί ακόμη). Συγχρόνως συνεχίζαμε την προσπάθεια ανεύρεσης πόρων. Στις 19 Ιουλίου καλέσαμε τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο «Κόκκινο» και ζητήσαμε ολιγοήμερη παράταση αποπληρωμής τους έως το αργότερο την Τρίτη 26 Ιουλίου. Οι εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ και της ΕΠΗΕΑ συμφώνησαν. Επειδή δεν προσήλθε ο εκπρόσωπος της ΕΤΕΡ, επικοινωνήσαμε με τον πρόεδρο της ΕΤΕΡ, ο οποίος «ως απάντηση» προκήρυξε 48ωρη απεργία! Στη συνέχεια ως αποτέλεσμα μόνιμων προσπαθειών μας, εγκρίθηκε στις 20 Ιουλίου ένα ποσό προείσπραξης 300.000 ευρώ από την Εθνική Τράπεζα με εγγύηση την κρατική χρηματοδότηση. Η προείσπραξη των 300.000 ευρώ δόθηκε την Πέμπτη 21 Ιουλίου και ανακοινώσαμε στους εργαζόμενους ότι η πληρωμή θα γίνει την Παρασκευή 22 Ιουλίου. Με τα χρήματα αυτά πληρώσαμε εκκρεμότητες στους εργαζόμενους στο Κόμμα και το «Κόκκινο» και πάγιους λογαριασμούς. Επικοινωνήσαμε και πάλι με τον πρόεδρο της ΕΤΕΡ για να τον ενημερώσουμε για την εξέλιξη και πήραμε την απάντηση ότι η απεργία των τεχνικών δεν θα σταματήσει, τουλάχιστον ως την ώρα της πληρωμής. Είναι φανερό πως το Κόμμα αντιμετωπίζεται ως κλασικός εργοδότης και η οικονομική δυσκολία γίνεται στοιχείο πίεσης. Μπορεί αυτό να συνεχισθεί; Μπορεί η συνδρομή του μέλους του Κόμματος να βρίσκει τέτοια ανταπόδοση; Τι θα γίνει στην αμέσως επόμενη δύσκολη περίοδο;
Αυτή είναι η αλήθεια για την 48ωρη απεργία των τεχνικών. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους εργαζόμενους στην «Αυγή», το «Κόκκινο» και το Κόμμα για την αντοχή και την υποστήριξη που παρέχουν στο Κόμμα και την πολιτική και κοινωνική προσπάθεια που καταβάλλει. Όλοι μαζί θα συνεχίσουμε ώστε το Κόμμα να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματικό, ακόμη πιο χρήσιμο στην κοινωνία.
Δημήτρης Βίτσας
Γραμματέας της ΚΠΕ
Η απάντηση από τον Δημήτρη Καμαρινόπουλο προέδρου της ΕΤΕΡ
Στην κυριακάτικη εφημερίδα ΑΥΓΗ της 24/7/2011 ο Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού δημοσίευσε άρθρο με τον τίτλο «Η απεργία των τεχνικών στο «Κόκκινο»».
Σε απάντηση του άρθρου του τον πληροφορούμε: Εμείς δεν ανήκουμε σε κανένα κομματικό μηχανισμό, άρα ούτε γνωρίζουμε ούτε θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε την οικονομική κατάσταση των κοινοβουλευτικών συνιστωσών του κοινοβουλευτικού συστήματος της Ελλάδας. Είναι πραγματικά αξιέπαινη η όποια προσπάθεια του κόμματος για οικονομική αυτοτέλεια από την κρατική επιχορήγηση. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι εργαζόμενοι τεχνικοί στον ραδιοσταθμό Κόκκινο δεν την αισθάνονται να «αποδίδει καρπούς», καθώς για δεύτερη χρονιά αντιμετωπίζουν το φάσμα της απλήρωτης εργασίας για έναν, δύο ή και τρεις μήνες, παρά την παροχή από την ιδιοκτησία του κομματικού ραδιοσταθμού τόσο προφορικών όσο και εγγράφων διαβεβαιώσεων περί αποπληρωμής οι οποίες στη συνέχεια δεν γίνονται πράξη. Αφήνουμε ασχολίαστο το ότι ένας ραδιοσταθμός αυτής της υφής και ιδεολογικής φυσιογνωμίας δεν έχει φροντίσει να εξασφαλίσει την βιωσιμότητά του με τρόπους διάφορους της αστικής και συστημικής επιχορήγησης… Αυτό άλλωστε αφορά το στέλεχός του που, όπως σημειώνεται στο βιογραφικό του, «στο παρελθόν εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα ως στέλεχος στο χώρο της διαφήμισης και των γραφικών τεχνών και από τον Φεβρουάριο είναι διευθύνων σύμβουλος της ΑΥΓΗΣ Α.Ε. και της LEFT MEDIA A.E. ιδιοκτήτριας του ραδιοσταθμού Κόκκινο». Θα θέλαμε επιπλέον να επισημάνουμε ότι όταν κάποιος αποφασίζει να δώσει την βοήθειά του κάπου, αυτό γίνεται μάλλον ιδία βουλήσει και δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα κομματικής ή άλλου τύπου επιβολής. Μάλλον ο γραμματέας της ΚΠΕ μπερδεύει λίγο τα πράγματα, στην προσπάθειά του να συναγάγει το επιθυμητό γι αυτόν συμπέρασμα. Του υπενθυμίζω ότι η ΕΤΕΡ ποτέ δεν έχει ατιμάσει την υπογραφή της. Του υπενθυμίζω επίσης ότι όταν στις 9 Ιουλίου, προκειμένου να αποφύγει την εκδήλωση 48ωρης απεργίας μας για μη καταβολή δεδουλευμένων, υπέγραφε χαρτί για την πλήρη εξόφληση των τεχνικών την 20 /7/2011 του τόνισα προσωπικά ότι θα ήταν ολέθριο σφάλμα να αθετήσει την υπογραφή του και μου απάντησε ότι το γνωρίζει και δεν παίζει με αυτά. Εύλογο είναι ότι αν η αναγραφόμενη στο χαρτί ημερομηνία ήταν 23/7 αντί για 20, για μας κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Στις 19/7 μου τηλεφώνησε και μου είπε: «Δεν θα πληρώσουμε αύριο 20/7, θα πληρώσουμε Τρίτη ή Τετάρτη 26 ή 27/7». Του απάντησα ότι, εφ’ όσον είχαν δεσμευτεί εγγράφως θα πρέπει να τιμήσουν την υπογραφή τους, αλλιώς εμείς, όπως είχαμε δηλώσει από τις 9/7, θα προχωρούσαμε σε 48ωρη απεργία. Ξαφνικά στις 21/7 και ενώ είχε ξεκινήσει από το ίδιο πρωί η 48ωρη απεργία μας, ο Γραμματέας με πήρε τηλέφωνο λέγοντάς μου ότι την επομένη (Παρασκευή 22/7) θα αποπλήρωνε όλους τους εργαζόμενους του ραδιοσταθμού και μου ζήτησε να σταματήσει η απεργία. Αρνήθηκα εξηγώντας του ότι, από την στιγμή που η απεργία άρχισε, θα σταματούσε μόνο μετά την ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων τεχνικών και ότι μετά την αθέτηση της έγγραφης διαβεβαιώσής του μου ήταν προφανώς δύσκολο να πιστέψω την προφορική και να σταματήσω μια κινητοποίηση παίρνοντας την πολιτική ευθύνη και βασιζόμενος σε λόγια. Είναι φανερό πως ο Γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, επειδή το ΔΣ της ΕΤΕΡ έκανε πίσω στις 9/7, εξέλαβε αυτή τη στάση ως αδυναμία και θεώρησε ότι μπορεί να προβαίνει κατά το δοκούν στη …διασταλτική ερμηνεία του χρόνου χωρίς να υπολογίζει ούτε τα δικά μας όργανα ούτε τις δεσμεύσεις μας προς τα μέλη μας. Γίνεται τούτο εμφανές από το όλο ύφος του λιβελλογραφήματός του εναντίον της ΕΤΕΡ στην Κυριακάτικη Αυγή όπου σήμερα, σε αυτή την συγκυρία, χρησιμοποιώντας λογική «κρίσης» και μνημονιακής σπέκουλας, αναγορεύεται σε αστικό εργοδοτικό μηχανισμό και δεν διστάζει ακόμα και να χρησιμοποιήσει τον κομματικό τύπο ώστε να κατακεραυνώσει την ΕΤΕΡ σαν να πρόκειται για κάποιο σωματείο που κάνει στον Κόκκινο πρωτόγνωρα πράγματα. Ως γνωστόν οι βιοτικές ανάγκες και οι οικονομικές υποχρεώσεις των εργαζομένων ουδόλως επηρεάζονται από την ταυτότητα του εργοδότη τους. Επομένως η συχνή προσφυγή του τελευταίου στην τακτική της μη έγκαιρης καταβολής δεδουλευμένων και η ταυτόχρονη στηλίτευση από μέρους του ενός σωματείου που απεργεί διεκδικώντας αυτήν ακριβώς την καταβολή, τον καθιστά αυτόχρημα «κλασικό εργοδότη», όσο κι αν ο ίδιος επιθυμεί να αυτοπροσδιορίζεται διαφορετικά. Είναι εν προκειμένω ενδεικτικό το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς που ο Γραμματέας ευχαριστεί «για την ανοχή και την υποστήριξή τους» μου τηλεφωνούσαν για να συγχαρούν την ΕΤΕΡ επειδή, με την απεργία των τεχνικών, επιτέλους θα πληρώνονταν και οι ίδιοι.
Κύριε Γραμματέα, είναι απολύτως αυτονόητο ότι η ανταπόδοση που βρίσκουν οι συνδρομές των μελών του κόμματός σας εξαρτάται από τον κομματικό σας μηχανισμό που τις εισπράττει και όχι βεβαίως από την ΕΤΕΡ. Θα θέλαμε τέλος να επιστήσουμε την προσοχή σας και σε μια εύγλωττη λεπτομέρεια: στις 21 και 22/7 απεργούσαν μόνο οι τεχνικοί, δηλαδή η ΕΤΕΡ. Όταν λοιπόν στις 14.30 της 22/7 αποπληρώθηκαν όλοι οι τεχνικοί, έληξε αμέσως και η απεργία μας. Ας παρατηρήσετε όμως λίγο καλύτερα τι ακούστηκε από τους 105,5 MHZ στις 14.30: μουσική μέχρι τις 15.00 και μέχρι το βράδυ το κανονικό πρόγραμμα του ραδιοσταθμού είχε πάει περίπατο ή …τριήμερο! Τόσο πολύ στην πραγματικότητα σας ένοιαξε η απεργία της ΕΤΕΡ και η αθέτηση της υπογραφής σας. Κατά τα άλλα σας έφταιγε η απεργία των απλήρωτων και μονοαπασχολούμενων τεχνικών της ΕΤΕΡ. Προσέξτε γιατί υποπίπτετε στο ίδιο σφάλμα με τον κυβερνητικό χώρο που θεωρεί τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ υποκινητή των εκδηλώσεων της λαϊκής οργής προς τους βουλευτές του. Κάτι ανάλογο κάνετε κι εσείς τώρα: στοχοποιείτε ένα εργατικό σωματείο, όταν πρώτος «ήρξασθε χειρών αδίκων» με την αθέτηση της υπογραφής σας και μας ζητάτε και τα ρέστα που αντιδράσαμε, που απεργήσαμε για να καταβληθούν στα απλήρωτα μέλη μας τα δεδουλευμένα τους.
Και κάτι τελευταίο: Δεν χρειάζεται, κύριε Γραμματέα της ΚΠΕ του Συνασπισμού, να σας τονίσουμε ότι οι κεκαλυμμένες αλλά και οι απροκάλυπτες απειλές και …νουθεσίες που απευθύνουν τα στελέχη σας και ορισμένοι παραγωγοί στους τεχνικούς του Κόκκινο μας είναι ήδη γνωστές, πλην δεν μας πτοούν. Μας θλίβουν όμως γιατί αποτελούν χαρακτηριστικό και γνώριμο στους εργαζόμενους δείγμα των μεθοδεύσεων κάθε «κλασικού εργοδότη». Γι’ αυτό και αν χρειαστεί θα τύχουν της δέουσας απαντήσεως.
Εμείς ειλικρινά το απευχόμαστε γιατί δεν θέλουμε επ’ ουδενί να πιστέψουμε ότι μέσα σε αυτή τη λαίλαπα που ζουν οι εργαζόμενοι ένα κόμμα της Αριστεράς βρήκε αυτόν τον τρόπο προκειμένου «να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματικό, ακόμη πιο χρήσιμο στην κοινωνία».
Δημήτρης Καμαρινόπουλος
Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της
Ένωσης Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Το Debtocracy έγινε βιβλίο
Αφού δοκίμασε τις δυνάμεις του στο Ιντερνετ, σε πλατείες και εκδηλώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αποφάσισε να ξανανοίξει το διάλογο σε ένα πιο παραδοσιακό μέσο. Όπως είχαμε υποσχεθεί, η ομάδα του Debtocracy ετοίμαζε εδώ και εβδομάδες όλο το υλικό που δεν θα μπορούσε να χωρέσει σε μια παραγωγή 74 λεπτών. Μαζέψαμε λοιπόν και εμπλουτίσαμε τις πηγές μας, καθαρογράψαμε ολόκληρες τις συνεντεύξεις, μετατρέψαμε τα animation σε κόμικ και συμπληρώσαμε περισσότερα κείμενα για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας αλλά και τις σκέψεις μας για ανεξάρτητες παραγωγές όπως το Debtocracy.
Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μεταφορά από το ένα μέσο στο άλλο δεν είναι μια απλή αναπαραγωγή της πληροφορίας αλλά μια νέα δημιουργία. Το δύσκολο αυτό δημιουργικό έργο ανέλαβε ο Κώστας Εφήμερος. Ο δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ μας τίμησε προλογίζοντας το βιβλίο και οι εκδόσεις Λιβάνη ανέλαβαν να το εκδώσουν στο ελάχιστο χρονικό διάστημα και με τις προδιαγραφές που ζητήσαμε.
Πιστευουμε ότι η κυκλοφορία σε βιβλίο θα μας επιτρέψει να προωθήσουμε τις απόψεις των συνεντευξιαζόμενων σε ένα ευρύτερο ακροατήριο που είτε δεν έχει πρόσβαση στο Ιντερνετ είτε δεν θα θέλει να διαβάσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις στην οθόνη του υπολογιστή του.
Επειδή όμως το Debtocracy ανήκει σε όλους εσάς, που μας βοηθήσατε οικονομικά, όλα τα κείμενα που προέκυψαν από τις συνεντεύξεις και τη δημοσιογραφικη έρευνα είναι δωρεάν διαθέσιμα στη διευθυνση
πηγή Typologies.gr
η παλίρροια ανεβαίνει…
Ο κ.Κ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ*ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Ο κ.Κ ΔΙΑΒΑΙΝΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΙΛΑΔΑ ΟΤΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕ ΟΤΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΙΑΖΑΝ ΣΤΟ ΝΕΡΟ.
ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΟΤΕ ΟΤΙ Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΙ ΟΤΙ ΣΗΜΩΝΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΣ.
ΣΤΑΘΗΚΕ ΠΑΡΕΥΘΥΣ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΒΑΡΚΑ ΚΙ ΟΣΟ ΕΛΠΙΖΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΒΡΙΣΚΕ ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ.ΣΑΝ ΕΙΔΕ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΒΑΡΚΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΣΤΑΘΜΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΔΕ ΘΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΑΛΛΟ.ΜΟΝΑΧΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΦΤΑΣΕ ΙΣΑΜΕ ΤΟ ΣΑΓΟΝΙ ΤΟΥ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΑΕΙ.ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΒΑΡΚΑ ΗΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ.
γιατί δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι αλήτες ρουφιάνοι
Η συγκλονιστική ομιλία του συναδέλφου δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου, που έχασε την ακοή του στον Πόλεμο της Τετάρτης 28-06-2011 στην Πλατεία Συντάγματος και ενώ έκανε ρεπορτάζ . στη συνέντευξη Τύπου της ΠΟΕΣΥ σήμερα 12-07-2011
Αγαπητές φίλες, φίλοι και συνάδελφοι
Δεν μπορώ να σας ακούσω, αλλά μπορώ να σας μιλήσω. Αυτό, λοιπόν, θα κάνω τώρα.
Συγχωρήστε με, αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος για να επικοινωνήσω μαζί σας και λυπάμαι που δεν άκουσα τους αγαπητούς συναδέλφους μου να μιλούν.
Είμαστε όλοι εδώ όχι ως ικέτες ή ελεήμονες. Είμαστε αρκετά αξιοπρεπείς όλοι μας.
Είμαστε εδώ για να διαμαρτυρηθούμε.
Έτυχε εγώ να είμαι ο βαρύτερα τραυματισμένος από την αστυνομική βία, που έλαβε χώρα τις τελευταίες δύο εβδομάδες στη χώρα μας. Ευτυχώς, δεν ήταν κάποιος νεότερος ή κάποιο παιδί από τα χιλιάδες που υπήρχαν στις διαδηλώσεις.
Ουσιαστικά, το συμβάν συνέβη τη στιγμή που κάλυπτα και μετέδιδα τα επεισόδια, όταν μετά από εντολή διοικητή διμοιρίας των ΜΑΤ, μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης έσκασε λίγα εκατοστά μπροστά μου αφήνοντάς με κωφό, παρά την επίδειξη της δημοσιογραφικής μου ταυτότητας. Ακολούθησαν και άλλες σκηνές αστυνομικής βίας και παρανομίας εναντίον μου, αλλά η παραπάνω είναι η σημαντικότερη και η μοιραία.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως είμαστε κι εμείς μέρος των «παράπλευρων απωλειών» της ανεξέλεγκτης βίας των ΜΑΤ, η οποία, κατά την ταπεινή μου άποψη, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το ότι δεν είχαμε νεκρού,ς εγώ το αποδίδω σε θαύμα.
Όλοι οι συνάδελφοί μου, δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, τεχνικοί, όπως και οι υπόλοιποι πολίτες, πέσαμε θύματα αυτών των ενεργειών, που μόνο απέχθεια και προβληματισμό μπορούν να προκαλέσουν για την «ποιότητα» της Δημοκρατίας μας.
Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις έριξαν σε μερικές ώρες την 29 Ιουνίου, 2.800 χημικά -όταν συνήθως δεν χρησιμοποιούνται πάνω από 140- τι να σχολιάσει κανείς;
Να ξέρει ο λαός πως όλοι μας, εμείς οι άνθρωποι του Tύπου και της Eνημέρωσης, από τους δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ έως τους τεχνικούς, είμαστε αλληλέγγυοι και αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Σαφέστατα, υπάρχουν και τα «κακώς κείμενα», αλλά αυτά είναι λίγα και ανούσια μπροστά στην πλειοψηφία των χιλιάδων εργατών του Tύπου.
Γιατί κι εγώ εργάτης είμαι. Και εγώ φοβάμαι για το αύριο. Και εγώ έχω απολυθεί. Και εγώ έχω αγχωθεί για το πώς θα τα «βγάλω πέρα». Και εγώ αναρωτιέμαι πού θα βρω τα χρήματα να πληρώσω τους λογαριασμούς μου και έχω μείνει ξάγρυπνος από τις σκέψεις.
Γιατί και η δημοσιογραφία στενάζει. Έχουμε κι εμείς ανέργους. Απλήρωτους. Συναδέλφους που υποφέρουν. Δεν ζούμε και εργαζόμαστε σε έναν «αγγελικά πλασμένο κόσμο» όπως πολλοί νομίζουν. Είναι και το δικό μας ψωμί πικρό.
Ο λαός, οι συμπολίτες μας, να ξέρουν πως μας έχουν δίπλα τους. Όχι μόνο γιατί θέλουμε, αλλά και γιατί είμαστε υποχρεωμένοι.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προστατέψουμε αυτή την έρημη Δημοκρατία που έχει περάσει τα πάνδεινα στη χώρα μας.
Θέλω να σας πω πως αυτό που με τρόμαξε περισσότερο, είναι η «σιωπή» της Πολιτείας απέναντι σε όλα αυτά που έγιναν. Τουλάχιστον, βρέθηκε χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης κύριος Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, που ζήτησε μία «συγνώμη» δημοσίως, και τον ευχαριστώ, έστω και τρεις εβδομάδες μετά…
Μια συγνώμη που δεν ανήκει σε μένα μόνο, αλλά σε όλους τους συμπολίτες και συναδέλφους που τραυματίστηκαν αναίτια από τη δράση των ΜΑΤ.
Αγαπητές φίλες, φίλοι και συνάδελφοι
Εύχομαι -και θέλω- να είμαι ο τελευταίος. Δεν λύνονται τα προβλήματα με τη βία. Δεν πρέπει να λύνονται με τη βία. Τα προβλήματα σε μια Δημοκρατία μεταξύ πολιτών και κράτους λύνονται με τον διάλογο. Και πρέπει να λύνονται με τον διάλογο.
Τον λόγο τώρα τον έχει η Δικαιοσύνη, η οποία πιστεύω πως θα ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο που έχει δημιουργηθεί από την υπέρμετρη χρήση πολλών «τακτικών και πολιτικών χημικών».
Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω για την αμέριστη συμπαράστασή τους το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ, τον ΕΔΟΕΑΠ και το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, καθώς και όλους τους συναδέλφους μου, που μου έχουν σταθεί σαν πραγματική οικογένεια, νιώθοντας τυχερός μέσα στην ατυχία μου.
Και, κλείνοντας, θα ήθελα να απαντήσω στον αξιότιμο αντιπρόεδρο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής κ. Δημήτρη Ντούμα, που έγραψε ότι στις διαδηλώσεις βρίσκονται: «ΔΗΘΕΝ «κοινωνικοί αγωνιστές», πρεζάκηδες, χαοτικοί, πρόστυχες γυναίκες, ξεπεσμένοι συνδικαλιστές, χούλιγκαν, σκίνχεντ και το κάθε «καρυδιάς καρύδι», που ερχόταν και «ξεφόρτωνε» μπροστά στους Συναδέλφους μας».
Δεν ήταν τίποτε από όλα αυτά. Εμείς που ήμασταν εκεί ξέρουμε. Και τους παρακρατικούς τους είδαμε και ξύλο φάγαμε και χημικά με τον τόνο εισπνεύσαμε. Και μάλιστα από την καινούργια παραγγελία της ΕΛ.ΑΣ. από τη Βραζιλία, τις λεγόμενες «παπαρούνες».
Αξιότιμε κύριε Ντούμα,
στις διαδηλώσεις ήταν άνθρωποι του μεροκάματου που βλέπουν πως δεν μπορούν να ζήσουν, νέοι με κατεστραμμένο μέλλον και ηλικιωμένοι που δεν έχουν να φάνε. Οικογενειάρχες. Σαν εσάς, σαν κι εμένα, σαν εκατομμύρια συμπολίτες μας.
Και αν ήταν πόρνες, ήμουν και εγώ μια πόρνη. Γιατί μπορεί να είναι πόρνες στο σώμα αλλά όχι στην ψυχή.
Αν ήταν «πρεζάκηδες», είμαι κι εγώ ένας «πρεζάκιας». Τρέχει δηλητήριο στο αίμα τους μα όχι στην καρδιά τους.
Και αν ήταν «Σκίνχεντ», είμαι και εγώ «Σκίνχεντ». Και για του λόγου το αληθές, μπορείτε να έρθετε σε λίγο καιρό στο νοσοκομείο, όταν λίγο πριν το χειρουργείο θα μου ξυρίζουν το κεφάλι για να μου ανοίξουν το κρανίο να μπουν τα εμφυτεύματα.
Και αν ήταν «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», είμαι και εγώ ένας «αλήτης, ρουφιάνος, δημοσιογράφος», γιατί έμαθα να είμαι στο πεζοδρόμιο και να μεταδίδω όλα όσα βλέπω στους συμπολίτες μου, με όποιο τίμημα…
Σας ευχαριστώ!
Μανώλης Κυπραίος
Υ.Γ.μαζί με τους διαδηλωτές, συμπαραστεκόμενος με τους απολυμένους συναδέλφους του, βρέθηκε έξω από τον προαύλιο χώρο του Πήγασο σήμερα Τρίτη 12-07-2011 ο συνάδελφος-δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος,
Η άμεση δημοκρατία απάντηση του κινήματος στην κρίση.
Συζήτηση για την Άμεση Δημοκρατία
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011 και ώρα 8 μμ
Ημέρα μνήμης Σωτήρη Πέτρουλα
Διοργάνωση : Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Νέας Σμύρνης
Τίτλος : Η άμεση δημοκρατία απάντηση του κινήματος στην κρίση
Ομιλητές :
Μανώλης Γλέζος
Στάθης Κουβελάκης
Τόπος :Κεντρική Πλατεία Νέας Σμύρνης κάτω από τον Οβελίσκο
η σιωπή του Δημάρχου Καμίνη ….
Προς Δήμαρχο Αθηναίων
Προς τον κ. Καμίνη
Κατόπιν κυβερνητικής εντολής δηλώσατε ότι θα αδειάσετε την πλατεία Συντάγματος, αναλαμβάνοντας έτσι να εκτελέσετε μια αντισυνταγματική πράξη, αφού το Σύνταγμα στο άρθρο 11 προστατεύει ρητά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι των πολιτών.
Σας θυμίζουμε ότι οι δημόσιοι χώροι του δήμου ανήκουν στους δημότες,
Επί 45 μέρες οι πολίτες της Αθήνας, της οποίας εσείς είσαστε δήμαρχος, συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν ειρηνικά στους δημόσιους χώρους και τις πλατείες.
Αγωνιζόμαστε για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, και αρνούμαστε υπακοή σε αντισυνταγματικούς και άδικους νόμους και μνημόνια, που καταστρέφουν τις ζωές μας.
Αλλά εσείς επί 45 μέρες μας αγνοείτε επιδεικτικά. Αντί να συμπαραταχτείτε μαζί μας στο κίνημα της πλατείας Συντάγματος, σπεύδετε να συμμορφωθείτε στις εντολές της κυβέρνησης εναντίον μας.
Επί 45 μέρες οι λαϊκές συνελεύσεις του Συντάγματος, εφαρμόζοντας την δημοκρατία στην πράξη, έχουν προκαλέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρουν, αλλά και το ενδιαφέρον των τουριστών.
Και όμως εσείς ισχυρίζεστε εν γνώση σας ψευδώς ότι για τις τουριστικές ακυρώσεις και τον μαρασμό του εμπορικού κέντρου της Αθήνας φταινε οι «αγανακτισμένοι»!
Αλλά γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες που πέρασαν, περνούν ή παραμένουν στην πλατεία Συντάγματος, Έλληνες και ξένοι, όχι μόνο δεν μειώνουν αλλά ενισχύουν τον τουρισμό και την εμπορική κίνηση.
Δεν είπατε λέξη για τις συνέπειες στον τουρισμό από την κρατική τρομοκρατία στις 15, ούτε από το όργιο χημικών, προβοκατόρων και αστυνομικής βίας στις 28 και 29 Ιουνίου, όχι μόνο στην πλατεία Συντάγματος, αλλά και στο Παγκράτι, στο Στάδιο, στο Μοναστηράκι. στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου κ.α
Ούτε μιλήσατε για τις συνέπειες της κρατικής βίας και τρομοκρατίας στην εμπορική κίνηση της περιοχής του Συντάγματος και του κέντρου της Αθήνας.
Δεν είπατε τίποτα για την επίθεση των ορδών της ΔΙΑΣ σε καταστήματα της Ερμού κλπ. και την άσκηση βίας ακόμα και σε τουρίστες.
Δεν πήρατε θέση κατά της δολοφονικής βίας των δυνάμεων καταστολής κατά των δημοτών σας, και αρνηθήκατε ακόμη και να συζητήσετε γι’ αυτό στο δημοτικό συμβούλιο.
Δεν είπατε μια λέξη για τις καταστροφές που προκάλεσαν η καταστολή και τα ΜΑΤ της κυβέρνησης στο δημόσιο χώρο της πόλης και στην πλατεία Συντάγματος ειδικότερα.
Ούτε για τα χιλιάδες χημικά, που σκόρπισαν οι πραίτορες του κ. Παπουτσή εις βάρος της ασφάλειας και της υγείας των Αθηναίων.
Δεν κάνατε ούτε μια παρέμβαση για να εμποδίσετε την ανεξέλεγκτη αστυνομική βία με τους εκατοντάδες τραυματίες. Από τύχη και κυρίως από τη δική μας αλληλεγγύη δεν είχαμε νεκρούς.
Δεν είπατε τίποτε για το οργανωμένο από την αστυνομία σχέδιο προώθησης υ εξαρτημένων προς την πλατεία Συντάγματος. Αν κάποιοι άστεγοι ή εξαρτημένοι καταφεύγουν εκεί, είναι επειδή εκεί δεν τους καταδιώκει κανείς. Εάν η παρουσία τους προσβάλλει την αισθητική σας, σας θυμίζουμε ότι είναι τα θύματα της ανάλγητης κρατικής και δημοτικής πολιτικής, για την οποία και εσείς είστε συνυπεύθυνος.
Αντί λοιπόν να τους καταδιώκετε από δρόμο σε δρόμο και από πλατεία σε πλατεία, οφείλετε να σκύψετε και να αντιμετωπίσετε το πρόβλημά τους, να τους δώσετε ελπίδα, να τους βρείτε στέγη και περίθαλψη, ώστε να φύγουν ανακτώντας την χαμένη τους αξιοπρέπεια. Ας μην ξεχνάμε, ότι η πλειοψηφία όσων μένουν στις σκηνές στο Σύνταγμα απαρτίζεται από ανθρώπους, που παράτησαν τα σπίτια τους και τις προηγούμενες ζωές τους, για να υλοποιήσουν στην πράξη το σύνθημα της πλατείας, ότι “δεν φεύγουμε μέχρι να φύγουν αυτοί”. Τέτοιους αποφασισμένους ανθρώπους φοβάται και προσβάλλει το σημερινό καθεστώς.
κ. Καμίνη,
Όταν οι πολίτες βρίσκονταν σε κίνδυνο, εσείς λάμψατε δια της απουσίας σας.
Τις κρίσιμες μέρες και ώρες η Αθήνα δεν είχε δήμαρχο.
Αφήστε λοιπόν τα προσχήματα και ομολογήστε ότι έχετε εντολή να συνεργήσετε στην επιχείρηση διάλυσης των λαϊκών συνελεύσεων της πλατείας Συντάγματος.
Θα συμμορφωθείτε στις υποδείξεις μιας κυβέρνησης βίας και αδικίας, την οποία προθύμως μέχρι σήμερα υπηρετείτε, και θα στραφείτε φανερά πια κατά των δημοτών σας;
Αντί για δήμαρχος της Αθήνας και συνήγορος των δημοτών σας, θα καταντήσετε κατήγορος τους και συνένοχος στη βία εναντίον τους;
Εμείς πάντως δεν είμαστε απλώς οι «αγανακτισμένοι» που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, είμαστε ενεργοί πολίτες αποφασισμένοι να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο που θα αποφασίσουμε όλοι μαζί, μέσα από τις λαϊκές μας συνελεύσεις, μέχρι να φύγουν όλοι όσοι μας έφεραν εδώ, κυβέρνηση, τρόικα, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα, τράπεζες και οι εντεταλμένοι τους κ.λπ., μέχρι να πάρουμε πίσω τις ζωές μας, και να εγκαταστήσουμε πραγματική δημοκρατία με σχέσεις ισότητας, δικαιοσύνης για αξιοπρέπειας.
Η λαϊκή συνέλευση του Συντάγματος αφορά όλους τους πολίτες. Καλείστε και εσείς να έρθετε ατομικά και να εκθέσετε τις απόψεις σας, όπως όλοι.
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος, 10 Ιουλίου 2011
real-democrasy.gr
Γιατί αναβάλλεται η χρεοκοπία της Ελλάδας
Για πολλοστή φορά, ας δούμε το γιατί δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών, αυτή τη φορά από τον Martin Feldstein στους Financial Times:
Γιατί αναβάλλεται η χρεοκοπία της Ελλάδας
Αν και το ελληνικό κοινοβούλιο πήρε μια ανάσα με την ψήφο εμπιστοσύνης, η στάση πληρωμών της Ελλάδας είναι αναπόφευκτη. Με συντελεστή χρέους επί του ΑΕΠ στο 150%, μεγάλα ελλείμματα και επιτόκιο 25% και άνω, το μόνο ερώτημα είναι το πότε θα γίνει το χρεοστάσιο.
Οι τρέχουσες συνομιλίες στην πραγματικότητα αναβάλλουν την αναπόφευκτη στάση πληρωμών, γράφει στους Financial Times ο κορυφαίος οικονομολόγος M. Feldstein.
Αν η Ελλάδα ήταν η μόνη χρεοκοπημένη χώρα της Ευρώπης, το καλύτερο θα ήταν να γίνει η στάση πληρωμών τώρα. Η μείωση του χρέους στο μισό και η αντικατάσταση του υφιστάμενου χρέους με ομόλογα με χαμηλότερα επιτόκια, θα έδιναν στην Ελλάδα το περιθώριο να εξυπηρετήσει το χρέος χωρίς τον εξοντωτικό πόνο που επιφέρει η εξυπηρέτηση του τωρινού χρέους.
Όμως η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χρεοκοπημένη και μια στάση πληρωμών από την Αθήνα θα προκαλέσει χρεοστάσια στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία και πιθανόν την Ισπανία. Οι συνεπαγόμενες απώλειες θα καταστρέψουν μεγάλα μεγέθη κεφαλαίων σε τράπεζες και άλλους πιστωτές στην Γερμανία, την Γαλλία και άλλες χώρες. Θα στέρευαν οι διαθέσιμες πιστώσεις προς επιχειρήσεις σε όλη την Ευρώπη και θα επερχόταν κατάρρευση μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών.
Αυτό το αναπόφευκτο ντόμινο και οι πιθανές επιπτώσεις για το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, είναι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι αποφασισμένη να αποτρέψει το χρεοστάσιο τώρα.
Όταν η ΕΚΤ εντέλει θα καθορίσει ότι οι μεγάλες πιστωτές έχουν μειώσει τα ανοίγματά τους στα «επισκευασμένα» ομόλογα αρκετά ώστε, σε συνδυασμό με την βελτιωμένη κεφαλαιακή τους επάρκεια, να μπορούν να αντέξουν τις συνεπαγόμενες απομειώσεις αξιών, η ΕΚΤ θα επιτρέψει στις Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία να κηρύξουν στάση πληρωμών, στην οποία θα αναδιαρθρώσουν τα υπάρχοντα χρέη τους σε επίπεδα τα οποία θα μπορούν με άνεση να εξυπηρετήσουν.
Αυτού του είδους το σχέδιο είχε αποδώσει με τα ομόλογα της Λατινικής Αμερικής στην δεκαετία του 1980, υποβοηθούμενο από την υποκατάσταση των υφιστάμενων ομολόγων με ομόλογα Brady.
πηγή:διαβάστε ολοκληρο το άρθρο Βαθύ Κόκκινο
Σαββατοκύριακο όλοι στην Πλατεία!
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ 9 ΚΑΙ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Ιουλίου η Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος καλεί τις λαϊκές συνελεύσεις όλης της χώρας για ένα ουσιαστικό απολογισμό και προγραμματισμό των επόμενων βημάτων. Η Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος την Κυριακή αποφάσισε: «Εδώ και 40 μέρες είμαστε στο δρόμο και στις πλατείες και γράφουμε μια από τις λαμπρότερες σελίδες του τόπου μας!
Το σύστημα ελπίζει ότι με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού του νόμου το κίνημα μας θα εκτονωθεί.
Δεν μπορεί να εκτονωθεί ένα κίνημα που έχει διαμηνύσει ότι ήρθαμε εδώ για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Δεν μπορεί να εκτονωθεί ένα κίνημα σε μια χώρα που οι κάτοικοί της, οι εργαζόμενοι σε αυτήν, ο δημόσιος πλούτος, μέχρι και οι παραλίες της ξεπουλιούνται στους δανειστές και στους “εταίρους μας”. Η ενεργητική και μαζική παρουσία του κινήματός μας είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ μέχρι να φύγουν όλοι όσοι μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Καλούμε κάθε λαϊκή συνέλευση πλατείας απ’όλη τη χώρα σε μια μεγάλη πανελλαδική διαδικασία των πλατειών το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Ιουλίου, εδώ στο Σύνταγμα, για να κάνουμε τον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας μας και να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματά μας.
Καλούμε κάθε λαϊκή συνέλευση να εκπροσωπηθεί με τον τρόπο που αυτή θα κρίνει.
Για τον καλύτερο και πιο πλούσιο διάλογο μεταξύ μας και στο διαδίκτυο, είναι χρήσιμο κάθε λαϊκή συνέλευση να εκθέσει με σύντομο και γραπτό τρόπο τους προβληματισμούς της στα παραπάνω θέματα.
Καλούμε μαζικά σε δύο μέρες διαβούλευσης της Λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος την ερχόμενη Τρίτη και την Πέμπτη για να κάνουμε κι εμείς το ίδιο.
Οργανωνόμαστε, συντονιζόμαστε, συζητάμε, απαντάμε!
Οι πρώτες 40 μέρες ήταν μόνο η αρχή!
Δεν θα φύγουμε αν δε φύγουν!»
Στο μεταξύ……
Πέμπτη, 7 Ιουλίου, ώρα 19:30, πλατεία Συντάγματος.
Η άμεση δημοκρατία και το Σύνταγμα: ημέρα λαϊκής διαβούλευσης
Συμμετέχουν, ως ομιλητές:
* Ο Χρήστος Γραμματίκας, εκδότης
* Ο Περικλής Κοροβέσης, συγγραφέας-δημοσιογράφος
* Ο Μιχάλης Λιανός, καθηγητής Κοινωνιολογίας
* (Université de Rouen- Haute Normandie)
* Η Ματίνα Παπαχριστούδη, δημοσιογράφος
* Ο Κωστής Τριανταφύλλου, συγγραφέας
με τοποθετήσεις:
* Ο Λευτέρης Καραγιάννης, εμπειρία από τις ομάδες βάσεις στη Γερμανία- προοπτικές ανάπτυξης άμεσης δημοκρατίας.
* Μέλος από την συλλογικότητα για το δίκαιο και εναλλκτικό εμπόριο ‘Σπόρος’. Αναφορά στην αυτoοργάνωση στην διακίνηση προϊόντων στα πλαίσια της αλληλέγγυας οικονομίας.
Θα ακολουθήσουν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από όλον τον παρευρισκόμενο κόσμο.
η δημοκρατία τους προκαλεί και αναπηρίες…
από τον Ασύνταχτο Τύπο
Τα τάγματα θανάτου του Μνημονίου στέρησαν οριστικά την ακοή του συναδέλφου δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου!
Οι κρατικοί τρομοκράτες τραμπούκοι της μνημονιακής κατοχικής κυβέρνησης χρεώνονται με μία ακόμη τραγική εξέλιξη στην πορεία της υγείας ενός πολίτη, ενός δημοσιογράφου, του μέλους της ΕΣΗΕΑ,Μανώλη Κυπραίου. Ο συνάδελφος που κάλυπτε τα γεγονότα στις 15 Ιουλίου στην Αθήνα, υπέστη βαρύτατο τραυματισμό απόχειροβομβίδα κρότου-λάμψης που εκτόξευσαν ΜΑΤατζήδες σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του. Σήμερα έγινε γνωστό, σύμφωνα και με την ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗτης ΕΣΗΕΑ που ακολουθεί, ότι τελικά, ο συνάδελφος Μανώλης Κυπραίος “απώλεσε πλήρως την ακοή του” και αυτή η εξέλιξη τον κατέστησε ουσιαστικά ανάπηρο!!! Αξίζει να σημειώσουμε ότι μετά τον βαρύ τραυματισμό του, ο συνάδελφος “στην προσπάθειά του να φτάσει πεζός στο νοσοκομείο, ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από μέλη της ομάδας “ΔΕΛΤΑ”!” !!! ΠΟΕΣΥ και ΕΣΗΕΑ για τραυματισμούς δημοσιογράφων Ήταν την ίδια ημέρα που ξυλοκοπήθηκε άγρια και συνελήφθη από τα ΜΑΤ ο συνάδελφος δημοσιογράφος Απόλλων Λιακόπουλος για να αθωωθεί μετά από λίγες ημέρες από το δικαστήριο! Αστυνομική βία και σύλληψη δημοσιογράφου επειδή… διαμαρτυρήθηκε! Ράπισμα κατά της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας η αθώωση του συναδέλφου Απόλλωνα Λιακόπουλου. Ακολούθησε ο αστυνομικός “χημικός πόλεμος” και οι αστυνομικές βιαιότητες και οι τραυματισμοί πεντακοσίων(!!!) περίπου διαδηλωτών στις 28 και 29Ιουνίου στο Σύνταγμα, μεταξύ αυτών και των δημοσιογράφωνΓιώργου Αυγερόπουλου και Δημήτρη Τρίμη. Δείτε ΕΔΩ και Έσπασαν το χέρι του Δ. Τρίμη. Η ΠΟΕΣΥ έχει προαναγγείλλει ήδη την κατάθεση μηνύσεων. ΠΟΕΣΥ: Η αστυνομική επίθεση και κακοποίηση κατά Γ. Αυγερόπουλου – Δ. Τρίμη, εναντίον φωτορεπόρτερ, φωτογράφων, ηχοληπτών και άλλων τεχνικών, στόχευε ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους” – Ετοιμάζονται μηνύσεις
Αν η δημοκρατία του κυρίου Παπουτσή προκαλεί αναπηρίες,τότε του τη χαρίζουμε! Να παραιτηθεί τώρα και ο ίδιος και ολόκληρη η κυβέρνηση! Να εντοπιστούν και να συλληφθούν τώρα οι υπεύθυνοι που προκάλεσαν τηναναπηρία του συναδέλφου Μανώλη Κυπραίου! Θα μας πείτε: Και ποιοι θα τους συλλάβουν; Η αστυνομία;!
Αίσχος! Ντροπή! Να καταργηθούν τώρα τα τάγματα θανάτου του Μνημονίου!
Διαβάστε για τις πρόσφατες εξελίξεις κάνοντας “κλικ” στα: ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ για αστυνομικές βιαιότητες 15ης Ιουνίου 2011 και Έτσι κατασκευάζονται οι κατηγορίες! και “Φλερτάροντας με τον θάνατο” – Ο δημοσιογράφος Γ. Αυγερόπουλος (που χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ) μιλά για “αγριότητα που ξεπέρασε κάθε όριο” στις 29/6 στο Σύνταγμα
Ακολουθεί η ANAKΟΙΝΩΣΗ της ΕΣΗΕΑ
ΑΠΩΛΕΣΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΑΚΟΗ ΤΟΥ Ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΥΠΡΑΙΟΣ
5 Ιουλίου 2011
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταδικάζει απερίφραστα την ωμή κρατική βία που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της στο δημοσιογράφο-μέλος της ΕΣΗΕΑ, Μανώλη Κυπραίο, ο οποίος είχε την ατυχία να “κάνει τη δουλειά του” κατά τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων πολιτών στις 15 Ιουνίου στο Σύνταγμα.
Ο συνάδελφος κάλυπτε το ρεπορτάζ για τις διαδηλώσεις, όταν άντρες των ΜΑΤ έριξαν σε απόσταση αναπνοής από αυτόν χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Στην προσπάθειά του δε να φτάσει πεζός στο νοσοκομείο, ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από μέλη της ομάδας “ΔΕΛΤΑ”!
Το αποτέλεσμα της βάναυσης συμπεριφοράς των ανδρών των ΜΑΤ ήταν να απολέσει πλήρως την ακοή του και από τα δύο αυτιά! Οι σκηνές αυτές παραπέμπουν σε αλλοτινές εποχές, όπου η καταλυμένη Δημοκρατία επέτρεπε τέτοιες συμπεριφορές και απέτρεπε την ελεύθερη άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Η ΕΣΗΕΑ δηλώνει πως δε θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Θα σταθεί στο πλευρό του δημοσιογράφου, που κατέστη ανάπηρος και ανήμπορος να εργαστεί στον τόσο απαιτητικό κλάδο της ενημέρωσης, και θα ασκήσει όλα τα νόμιμα μέσα για τη δικαίωσή του αλλά και για την ανεμπόδιστη άσκηση του λειτουργήματος της ενημέρωσης από όλα τα μέλη της!
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΟ ΧΕΡΙ 