φωτογραφια
αριθμοί ανοιχτά των Ευρωπαϊκών ακτών…
μάθαμε να ζούμε με αριθμούς και θάνατο…
…«Ξεκινήσαμε πριν από δύο ημέρες από το λιμάνι της Μιζράτα, στη Λιβύη. Οταν αρχίσαμε πια να βλέπουμε από μακριά τη Λαμπεντούζα, αποφασίσαμε να βάλουμε φωτιά σε μία κουβέρτα για να μας δούνε. Ομως στο κατάστρωμα είχε χυθεί πετρέλαιο. Αστραπιαία τα πάντα τυλίχτηκαν στις φλόγες. Πολλοί πηδήξαμε στη θάλασσα για να σωθούμε, κάποιοι δεν ήξεραν καν κολύμπι, από παντού ακούγονταν ουρλιαχτά καθώς το σκάφος πήρε κλίση»….
…Χιλιάδες πρόσφυγες -άντρες, γυναίκες και παιδιά- έχουν χάσει τη ζωή τους στα ανοιχτά της νότιας Ιταλίας, στην αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο στην Ευρώπη. Μόνο στα ανοιχτά της Σικελίας, υπολογίζεται ότι έχουν πνιγεί 6.200 πρόσφυγες, εκτός των 4.790 ανθρώπων που θεωρήθηκαν αγνοούμενοι. Το 2011 ήταν η χρονιά με τον τραγικότερο απολογισμό: νεκροί και αγνοούμενοι ξεπέρασαν τους 1.800, 150 τον μήνα δηλαδή, 5 την ημέρα…
κείμενο από την εφημερίδα των Συντακτών
η φωτογραφία είναι από τα στενά της Μυκάλης
Ενα Στόμα…
Το κόκκινο το πράσινο το κίτρινο το λουλακί… χρώματα σκεπάζουν τους τσίγκους, κρύβουν την σκουριά,
και η αλμύρα την προσμονή του ερχομού,την προσμονή του αποχαιρετισμού, ποτίζει .
Ενα Στόμα , ξεστομίζει βρισίες ,λόγια ερωτικά, ρουφά το κραγιόν απο τα χείλια πουτάνας και βάφει τους μεταλλικούς τοίχους του λιμανιού.
Πίσω η μπρός
πίσω απο το μαύρο ,
πίσω απο το άσπρο
….η Θάλασσα.
ο Ποσειδώνας τα νερά τάραξε,
άγρια μας κοιτά
και ο αγέρας παίρνει μακριά τα μάτια, τα λόγια…
τα κύματα, το ναό σκέπασαν. ..
Τούτη η εικόνα μου πέρασε απο το μυαλό αυτό το πρωινό της Δευτέρας , ας την πάρει το πέλαγος λοιπόν ….
Εξαιρετική η φωτογραφία σου gemmamou