ταξίδια
5+1 φωτογραφίες , με το κινητό, για ενα ταξίδι …
η πρώτη …
παράλληλα (για) λίγο μετά την έξοδο…
το παρελθόν
αγίασμα…
σύντροφος πιστή της θάλασσας …
η (προ)τελευταία…
και μια που δεν την αποτύπωσε το κινητο μου…
στο στρογγυλό τραπέζι της πλώρης , ο φορητός υπολογιστής , το κεφάλι του δεκαοχτάχρονου το χέρι της νεαρής κοπέλας ανακατεύει τα ξανθα μαλλιά της , ο Ήλιος που χάνεται φωτίζει τον ύπνο του , φωτίζει τις σελίδες του βιβλίου που διαβάζει εκείνη… τελευταία εικόνα απο ενα ταξίδι στο παρελθόν που οδηγεί στο μέλλον…
o θεός σώζει μόνο την βασίλισσα…
φωτογραφία απο τις Άνδεις στο Περού ταξιδεύοντας για λίμνη Τιτικάκα απο το Κούσκο τον Φλεβάρη του 1999
η γυναίκα που την φωνάζουνε Απολλωνία
γυναίκα με το όνομα Απολλωνία κολυμπάει στα καφετιά νερά του Ρίο ντε λα Πλάτα, στο Tigre στο Μπούενος Άιρες , στα μολυσμένα νερά του Κόλπου του Μεξικού ,στα κόκκινα νερά της Ανατολικής Μεσογείου,
στα ταραγμένα νερά του Αιγαίου…
( 1999 Tigre Ριο ντε λα Πλάτα Μπούνος Αιρές)
10 χρονια πρίν ,απο το λιμάνι μέχρι το γήπεδο,στην γειτονιά των διαβόλων στην γειτονιά της Boca…
st
Υ.Γ.το φωτογραφικό ποστάκι αναρτήθηκε με αφορμή την περιοδεία της Θρυλικής Boca Juniors> στην Ελλάδα.
Ολες οι φωτογραφίες είναι του μαραδό απο την περιοχη La Boca απο το μαγικό ταξίδι στο Buenos Aires τον Φλεβάρη 1999 ,και όσο περνά ο καιρός τόσο πιο μαγικό γίνεται στο μυαλό και την ψυχή…
παρόντες απόντες…
τα νερά, ο έρωτας, η τάξη, ο χρόνος, η ζωή, ο Θάνατος
Αρχές της Άνοιξης του 2009 στο ποταμό Spree στο Βερολίνο
οι άσπροι σταυροί να θυμίζουν αυτούς που θέλησαν απο το τείχος να βουτήξουν στα νερά να βγούν απέναντι…
Αγαπημένε μας σύντροφέ ποιητή…
Αυτά είπε ο ναυτεργάτης Χρήστος Παντελίδης στην κηδεία του Νίκου Καββαδία ,στις 11 Φεβρουαρίου 1975 .
Αγαπημένε μας σύντροφέ ποιητή
Ο χθεσινός άνεμος έφερε σε μας τους ναυτεργάτες το πιο θλιβερό ραπόρτο . Το φορτηγό που περίμενες να σε πάρει , καθυστέρησε. Είναι τραβερσωμένο καταμεσίς του ωκεανού , ζωσμένο πούσι. Στα ποστάλια τέλειωσαν τα ματσακονίσματα .Οι ναύτες, κρεμασμένοι στις σκαλωσιές ,βάφουν τις άγκυρες τραγουδώντας τα δικά σου τραγούδια. Οι καπεταναίοι δοκιμάζουν την μπουρού. Το σάρβευ σε λίγο τελειώνει. Ένας μαρκόνης ανήσυχος, χθες αργά έστειλε το ραπόρτο στ’ αγαπημένα σου Μαραμπού , να μην γρυλλίζουν πια…‘‘ Αν ο Κολόμπος ανακάλυψε την Αμερική, εμείς βρήκαμε την δικιά μας ήπειρο να ξεμπαρκάρουμε…’’ μας έλεγες. Μα εσύ τη βρήκες . Ποιο τσακισμένο καραβοφάναρο σε πέταξε σ’ τούτες εδώ τις στεριές ; Πες μας αν είναι αυτό το λιμάνι που άθελά σου φουντάρισες. Τοίμασε για μας ένα ντοκ να δέσουμε πριμάτσα…
Ο Μάρτης! Αχ αυτός ο Μάρτης! Ξαναγεννιόσουν κάθε Μάρτη! Άργησε φέτος . Όπως άργησε και το φορτηγό . Με το φορτηγό που θα αποχαιρετούσες τους γνωστούς απ’ όλα τα λιμάνια του κόσμου…Όλα άργησαν για σένα φέτος. Μονάχα ’συ βιάστηκες για το ταξίδι σου τ’ αλαργηνό . Αγαπημένε μας ποιητή .Καλό ταξίδι .
Δεν κουνάμε τα μαντήλια μας . Αυτό είναι για τους αταξίδευτους στεριανούς. Εμείς τα δικά μας τα πλέξαμε σαλαμάντρα .Και θα δέσουμε τις καινούργιες παντιέρες στα ξάρτια . Τις παντιέρες που στο κέντρο τους θάχουν τη γαλάζια σου ζωγραφιά .
Αδερφέ μας ποιητή. Ξεκουράσου στη τελευταία σου κουκέτα . Στην πιο μικρή καμπίνα που γνώρισε ποτέ ναυτικός …Εμείς θα πάμε για σκάντζα βάρδια . Ενα καράβι που πλέει αλάργα , χαμένο στο πούσι , αν βρείς την ρότα του θα μας πάρει .
Για καλό κατεβόδιο , εμείς οι ναυτεργάτες σύντροφοί σου , σου αφήνουμε λίγο ,φιλτραρισμένο από τα μάτια μας , θαλασσινό νερό. Είναι μαζεμένο από της θάλασσας τον καθάριο βυθό…Γειά σου
Χρήστος Παντελίδης
Αρχείο Ζυράννας Ζατέλη
Ιανουάριος 1981,τεύχος 1 Οδός Πανός
Υ.Γ. ευχαριστώ από τα βάθυ της καρδιάς τον φίλο μου τον Κληρούχα τον Γιάννη Καχραμάνη γιατί μου ‘‘φανέρωσε’’ τούτα τα θαλασσινά λόγια.
Υ.Γ. το Θέμα για τον Νίκο Καββαδία είναι παλιό και περιλαμβάνεται και στην σελίδα Ιστορίες του νερού και της θάλασσας .Αφορμή τα 34 χρόνια απο το τελευταίο ταξίδι του…
<
