φωτογραφία
καράβι από τα ανατολικά…
Εικόνες από το καράβι στην επιστροφή από την Σάμο ,παρέα με πρόσφυγες από την Συρία…
παντού …
Εικόνα Posted on Updated on
ομίχλη και ιστορία..
φωτο:Κάστρο Μενδενίτσας Φθιώτιδα 2011,Θάνος Τσιμέκας
γυναίκα…
by Ella S. Photos
by Kitchou BRY
by Amir Rezai
byThomai Pavlidou
by Andrew Nash
http://www.flickr.com/photos/eleni2013/9337112561/
by eleni mavrandoni
http://www.flickr.com/photos/remodaut/8708693024/
by Remo Daut
by MaGi PF
by billy rizcallah
by Helena Blanco
http://www.flickr.com/photos/biancafavale/7586656398/
by Bianca Favale
by MaGi PF
by Madame B.
The lighthouse is off…
Mediterranean sea of death …Lampedusa,Farmakonisi …800 tonnes of chemical weapons in Meditin
φωτογραφία: Θάνος Τσιμέκας
Διαβάστε το κείμενο και υπογράψτε αν θέλετε.
Μην επιτρέψετε την απόρριψη 800 τόνων χημικών όπλων στη Μεσόγειο
Ο διεθνής Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων έχει αναλάβει την καταστροφή των περίπου 1400 τόνων των Συριακών χημικών όπλων μέχρι τα μέσα του 2014. Μετά την άρνηση αρκετών χωρών (Αλβανία, Βέλγιο, Νορβηγία κ.α.) να φιλοξενήσουν στην επικράτειά τους αυτή την διαδικασία, η Αμερική πρότεινε τη χρησιμοποίηση του Συστήματος Υδρόλυσης που έχει αναπτύξει για την αδρανοποίηση και απόρριψη 800 τόνων από τα χημικά όπλα της Συρίας σε διεθνή ύδατα, στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Ελλάδα (δυτικά τη Κρήτης), τη Μάλτα και την Ιταλία. Το πρώτο φορτίο χημικών έχει ήδη αποπλεύσει από τη Συρία με προορισμό την Ιταλία όπου θα μεταφορτωθεί στα Αμερικάνικα πλοία για να ξεκινήσει η διαδικασία σύντομα.
Ειδικοί επιστήμονες από την Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν ήδη εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα της μεθόδου της υδρόλυσης για να εξουδετερώσει χημικά όπως το Σαρίν, το αέριο μουστάρδας και το θειάφι, ενώ τα κατάλοιπα- υπολείμματα αυτής της διαδικασίας είναι τοξικά απόβλητα. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, για τους ανθρώπους και την οικονομία, καθώς η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα με πολύ αργό ρυθμό ανανέωσης υδάτων.
Η απόρριψη των χημικών όπλων της Συρίας στην Μεσόγειο προσκρούει στους περιορισμούς που θέτουν η διεθνής Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) καθώς και η Συνθήκη του Λονδίνου για τη πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από την απόρριψη αποβλήτων (1972), που έχουν υιοθετηθεί για να προστατεύσουν το θαλάσσιο περιβάλλον και για να θέσουν κριτήρια για τη μεταφορά και απόρριψη τοξικών φορτίων για να μην αποτελούν κίνδυνο για τους ναυτικούς, τη ναυσιπλοΐα και τους ωκεανούς γενικότερα.
Η απόρριψη 800 τόνων χημικών όπλων επεξεργασμένων με τη μέθοδο της υδρόλυσης στη Μεσόγειο θα προκαλέσει σοβαρή ρύπανση, περιβαλλοντική υποβάθμιση και σοβαρές απειλές για τη δημόσια υγεία. Μια τέτοια ενέργεια δεν σέβεται τις τοπικές κοινωνίες τις Μεσογείου, τις διεθνείς συνθήκες και τα πολύ ευαίσθητα οικοσυστήματα και θαλάσσια είδη που βρίσκονται στην περιοχή.
Καλούμε τον διεθνή Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) να εξετάσει τις εναλλακτικές επιλογές που υπάρχουν για την αδρανοποίηση και απόρριψη των χημικών όπλων της Συρίας, καθώς και τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδας, της Μάλτας και της Ιταλίας να μην επιτρέψουν αυτή τη καταστροφική διαδικασία που θα θέσει σε κίνδυνο την ευημερία των Μεσογειακών και Ευρωπαϊκών κοινωνιών και των οικοσυστημάτων.
https://secure.avaaz.org/en/petition/UN_OPCW_Prime_Ministers_of_Greece_Malta_and_Italy_Dont_allow_the_dumping_of_800_tonnes_of_chemical_weapons_in_Mediterran/?dYWxiab
Ψυχή Βαθιά…
Ο πόνος είναι αναπόφευκτος· η δυστυχία, όμως, είναι επιλογή – που θα λεγε κι ο Χαρούκι Μουρακάμι, και εμείς στα μέρη μας τον πόνο τον τραγουδάμε και την δυστυχία την αρνιόμαστε την πολεμάμε
Το Παράθυρο
Τα Παράθυρα
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για να βρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θα ‘ναι παρηγοριά.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τα βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θα ‘ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.
Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984
(φωτογραφία Θάνος Τσιμέκας)
αριθμοί ανοιχτά των Ευρωπαϊκών ακτών…
μάθαμε να ζούμε με αριθμούς και θάνατο…
…«Ξεκινήσαμε πριν από δύο ημέρες από το λιμάνι της Μιζράτα, στη Λιβύη. Οταν αρχίσαμε πια να βλέπουμε από μακριά τη Λαμπεντούζα, αποφασίσαμε να βάλουμε φωτιά σε μία κουβέρτα για να μας δούνε. Ομως στο κατάστρωμα είχε χυθεί πετρέλαιο. Αστραπιαία τα πάντα τυλίχτηκαν στις φλόγες. Πολλοί πηδήξαμε στη θάλασσα για να σωθούμε, κάποιοι δεν ήξεραν καν κολύμπι, από παντού ακούγονταν ουρλιαχτά καθώς το σκάφος πήρε κλίση»….
…Χιλιάδες πρόσφυγες -άντρες, γυναίκες και παιδιά- έχουν χάσει τη ζωή τους στα ανοιχτά της νότιας Ιταλίας, στην αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο στην Ευρώπη. Μόνο στα ανοιχτά της Σικελίας, υπολογίζεται ότι έχουν πνιγεί 6.200 πρόσφυγες, εκτός των 4.790 ανθρώπων που θεωρήθηκαν αγνοούμενοι. Το 2011 ήταν η χρονιά με τον τραγικότερο απολογισμό: νεκροί και αγνοούμενοι ξεπέρασαν τους 1.800, 150 τον μήνα δηλαδή, 5 την ημέρα…
κείμενο από την εφημερίδα των Συντακτών
η φωτογραφία είναι από τα στενά της Μυκάλης
Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα.
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του.
Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς.
Αν η θάλασσα ξεπλύνει ένα σβόλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη.
Όπως κι αν ξεπλύνει ένα ακρωτήρι ή ένα σπίτι φίλων σου ή δικό σου.
Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα.
Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα».
Τζον Νταν (1624)
φωτο: Θάνος Τσιμέκας Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου Γενάρης 2013
ΤΟ ΧΕΡΙ 