Ταξίδι
Παλιά τα εγχειρίδια,στα λάθη βουτηγμένα…
Στο καραβάκι που βρισκόμαστε ανοιχτά στο Πέλαγο …
Λοξη πορεια με φανους χαραζω στα σκοταδιαζυγιζει η σκεψη τους καιρους και η μνημη τα σημαδια Σαραντα μιλια ναυτικα με πεντε οργιες ακομα
φιλι θα δωσω στη στερια με το πικρο μου στομα Η Ανατολη μου κρυφτηκε,δεν εγειρε η Δυση
και ο Βοριας αρνηθηκε το Νοτο να μου δειξει Παλιά τα εγχειρίδια,στα λάθη βουτηγμένα και η λέμβος η σωσίβια κουπιά έχει σπασμένα….
5+1 φωτογραφίες , με το κινητό, για ενα ταξίδι …
η πρώτη …
παράλληλα (για) λίγο μετά την έξοδο…
το παρελθόν
αγίασμα…
σύντροφος πιστή της θάλασσας …
η (προ)τελευταία…
και μια που δεν την αποτύπωσε το κινητο μου…
στο στρογγυλό τραπέζι της πλώρης , ο φορητός υπολογιστής , το κεφάλι του δεκαοχτάχρονου το χέρι της νεαρής κοπέλας ανακατεύει τα ξανθα μαλλιά της , ο Ήλιος που χάνεται φωτίζει τον ύπνο του , φωτίζει τις σελίδες του βιβλίου που διαβάζει εκείνη… τελευταία εικόνα απο ενα ταξίδι στο παρελθόν που οδηγεί στο μέλλον…
Γερμανικό Μοντέλο
φωτογραφία απο το Βερολίνο μετά απο την πτώση του τείχους…(Απρίλης 2009)
φωτογραφίζοντας,τον Απρίλης 2009, μια φωτογραφία ,πολύ πριν την πτώση του τείχους),στο Βερολίνο
φωτογραφίες Θάνος Τσιμέκας
τι κρύβει η κάλπη στα Άγραφα;
καφεδάκι, τσίπουρα…
κορφές ,ορίζοντες…
τρεχούμενα νερά …
Που είσαι ωρέ Κατσαντώνη!που λέει και ο «αδερφός μου» Chris k
οι φωτογραφίες είναι Chris K
η γυναίκα που την φωνάζουνε Απολλωνία
γυναίκα με το όνομα Απολλωνία κολυμπάει στα καφετιά νερά του Ρίο ντε λα Πλάτα, στο Tigre στο Μπούενος Άιρες , στα μολυσμένα νερά του Κόλπου του Μεξικού ,στα κόκκινα νερά της Ανατολικής Μεσογείου,
στα ταραγμένα νερά του Αιγαίου…
( 1999 Tigre Ριο ντε λα Πλάτα Μπούνος Αιρές)
10 χρονια πρίν ,απο το λιμάνι μέχρι το γήπεδο,στην γειτονιά των διαβόλων στην γειτονιά της Boca…
st
Υ.Γ.το φωτογραφικό ποστάκι αναρτήθηκε με αφορμή την περιοδεία της Θρυλικής Boca Juniors> στην Ελλάδα.
Ολες οι φωτογραφίες είναι του μαραδό απο την περιοχη La Boca απο το μαγικό ταξίδι στο Buenos Aires τον Φλεβάρη 1999 ,και όσο περνά ο καιρός τόσο πιο μαγικό γίνεται στο μυαλό και την ψυχή…
παρόντες απόντες…
τα νερά, ο έρωτας, η τάξη, ο χρόνος, η ζωή, ο Θάνατος
Αρχές της Άνοιξης του 2009 στο ποταμό Spree στο Βερολίνο
οι άσπροι σταυροί να θυμίζουν αυτούς που θέλησαν απο το τείχος να βουτήξουν στα νερά να βγούν απέναντι…
εύλογο το ερώτημα…
η εσωτερικότητα χαρακτιρίζει τους Βερολινέζους …
photo by marado απο δρόμο του Βερολίνου
Μετά απο αρκετό καιρό ταξιδεύω…
πηγαίνω βόρεια .
θα τα πούμε σε λίγες ημέρες μέχρι τότε να είστε όλοι καλά.
Καλή αντάμωση.
Originally uploaded by dhansak79
Μου ζητά να την ποτίζω …
1999, 10 χρόνια έχουν περάσει απο το ταξίδι στην Αργεντινή …
καρφίτσωνω στο ιστολόγιο την φωτογραφία απο ένα δρόμο στα περίχωρα του Μπούενος Αίρες.
Την πότισα σαν την γλάστρα με το γεράνι στο μπαλκόνι.
Μου ζητά συχνά να την ποτίζω, και γώ δεν της χαλάω το χατήρι.
Το νερό αλλάζει χρώματα ,άλλοτε γίνεται κόκκινο, άλλοτε πράσινο ,μπλέ ,κίτρινο κι άλλοτε μαύρο .
Κι ύστερα παίρνω τον δρόμο ,τον ακολουθώ ,περπατώ δίχως να κουράζομαι ,ισορροπώ στην άκρη του πεζοδρομίου πατάω στα βήματα αδέσποτων σκύλων ανθρώπων που χαζεύουν …και αυτός με οδηγεί και πάλι εδώ …
Αγαπημένε μας σύντροφέ ποιητή…
Αυτά είπε ο ναυτεργάτης Χρήστος Παντελίδης στην κηδεία του Νίκου Καββαδία ,στις 11 Φεβρουαρίου 1975 .
Αγαπημένε μας σύντροφέ ποιητή
Ο χθεσινός άνεμος έφερε σε μας τους ναυτεργάτες το πιο θλιβερό ραπόρτο . Το φορτηγό που περίμενες να σε πάρει , καθυστέρησε. Είναι τραβερσωμένο καταμεσίς του ωκεανού , ζωσμένο πούσι. Στα ποστάλια τέλειωσαν τα ματσακονίσματα .Οι ναύτες, κρεμασμένοι στις σκαλωσιές ,βάφουν τις άγκυρες τραγουδώντας τα δικά σου τραγούδια. Οι καπεταναίοι δοκιμάζουν την μπουρού. Το σάρβευ σε λίγο τελειώνει. Ένας μαρκόνης ανήσυχος, χθες αργά έστειλε το ραπόρτο στ’ αγαπημένα σου Μαραμπού , να μην γρυλλίζουν πια…‘‘ Αν ο Κολόμπος ανακάλυψε την Αμερική, εμείς βρήκαμε την δικιά μας ήπειρο να ξεμπαρκάρουμε…’’ μας έλεγες. Μα εσύ τη βρήκες . Ποιο τσακισμένο καραβοφάναρο σε πέταξε σ’ τούτες εδώ τις στεριές ; Πες μας αν είναι αυτό το λιμάνι που άθελά σου φουντάρισες. Τοίμασε για μας ένα ντοκ να δέσουμε πριμάτσα…
Ο Μάρτης! Αχ αυτός ο Μάρτης! Ξαναγεννιόσουν κάθε Μάρτη! Άργησε φέτος . Όπως άργησε και το φορτηγό . Με το φορτηγό που θα αποχαιρετούσες τους γνωστούς απ’ όλα τα λιμάνια του κόσμου…Όλα άργησαν για σένα φέτος. Μονάχα ’συ βιάστηκες για το ταξίδι σου τ’ αλαργηνό . Αγαπημένε μας ποιητή .Καλό ταξίδι .
Δεν κουνάμε τα μαντήλια μας . Αυτό είναι για τους αταξίδευτους στεριανούς. Εμείς τα δικά μας τα πλέξαμε σαλαμάντρα .Και θα δέσουμε τις καινούργιες παντιέρες στα ξάρτια . Τις παντιέρες που στο κέντρο τους θάχουν τη γαλάζια σου ζωγραφιά .
Αδερφέ μας ποιητή. Ξεκουράσου στη τελευταία σου κουκέτα . Στην πιο μικρή καμπίνα που γνώρισε ποτέ ναυτικός …Εμείς θα πάμε για σκάντζα βάρδια . Ενα καράβι που πλέει αλάργα , χαμένο στο πούσι , αν βρείς την ρότα του θα μας πάρει .
Για καλό κατεβόδιο , εμείς οι ναυτεργάτες σύντροφοί σου , σου αφήνουμε λίγο ,φιλτραρισμένο από τα μάτια μας , θαλασσινό νερό. Είναι μαζεμένο από της θάλασσας τον καθάριο βυθό…Γειά σου
Χρήστος Παντελίδης
Αρχείο Ζυράννας Ζατέλη
Ιανουάριος 1981,τεύχος 1 Οδός Πανός
Υ.Γ. ευχαριστώ από τα βάθυ της καρδιάς τον φίλο μου τον Κληρούχα τον Γιάννη Καχραμάνη γιατί μου ‘‘φανέρωσε’’ τούτα τα θαλασσινά λόγια.
Υ.Γ. το Θέμα για τον Νίκο Καββαδία είναι παλιό και περιλαμβάνεται και στην σελίδα Ιστορίες του νερού και της θάλασσας .Αφορμή τα 34 χρόνια απο το τελευταίο ταξίδι του…
<
Τι περιμένει;Τι περιμένουμε;
Τέλη Φεβρουαρίου 1999
Περού, Άνδεις 2500-3000 υψόμετρο .
Απο το Κούσκο (Cuzco)στην Λίμνη Τιτικάκα(Titicaca)
Στάση του τρένου , φυλακίζω τούτη την εικόνα .
Μια εκκλησία που μοιάζει εγκαταλειμμένη ….
Μια γυναίκα που είναι εγκαταλειμμένη
…απο όλους ακόμη και απο τον ίδιο της το εαυτό.
Τι περιμένει;…
Τι περιμένουμε ;…
Απο ποιόν;
Ο Άνθρωπος απο τον Άνθρωπο!
Υ.Γ. φωτο μαραδό
Νερό σαν φωτιά…
Φυλάκισε το φως
και αυτό δραπέτευσε
έγινε νερό
στο κενό βούτηξε.
Πλησιάσαμε όσο πιο κοντά μπορούσαμε ,
ο ήλιος και το νερό μας έλουσε.
Στην άκρη της παλιάς γέφυρας, ανάμεσα σε τρείς χώρες, Αργετινή Βραζιλία,Παραγουάη, εκεί που γκρεμίζεται το νερό ,σηκώνεται σύννεφο ,καπνός λες και είναι ηφαίστειο….
Ηφαίστειο και Καταρράκτης ,νερό και φωτιά…
9 χρόνια πίσω Φεβρουάριος 1999 ταξίδι στην Λατινική Αμερική, καταρράκτες του Ιγκουαζού εκεί που γυρίστηκε η ταινία ‘‘The Mission «με πρωταγωνιστή τον Ντε Νίρο, απο εκεί και η φωτογραφία του Μαραδό δείτε περισσότερες εδώ
Υ.Γ.Φεβρουάριος 2008 ημέρα Τετάρτη 13 και ο κόσμος στο κέντρο της Αθήνας χωρισμένος δεν έμοιαζε ούτε με νερό ούτε με φωτιά….
Υ.Γ.η μουσική που συνοδεύει(-ε) το θέμα είναι το:
Cry for Mother Earth
ηχεί το σήμαντρο…
Επιστροφή στην Αθήνα μετά από Επτά ημέρες , σαν να μην έφυγα ούτε μια ώρα…γαμώτο.
Πρωινό ξύπνημα με τον σεισμό των 6,5 ρίχτερ…ψύχραιμα χωρίς καν να σηκωθούμε από το κρεβάτι. Άκούσα με στο ραδιόφωνο για το επίκεντρο και συνεχίσαμε τον ύπνο…μάλλον έχουμε εξοικειωθεί με τον εγκέλαδο.
Τι Πλαστήρας τι Παπάγος….
(φωτο απο τον μαραδό)
Για τρεις ημέρες σε φυσικό και τεχνητό τοπίο .Το πρώτο απορροφά το δεύτερο , ο άνθρωπος είναι απορροφημένος από τα προγράμματα Linder …
Εξελισσόμαστε χωρίς καμιά αντίσταση σε τουριστικό Θέρετρο …βαριά βιομηχανία, οι δύστυχοι…Ποιος Σεισμός θα μας ξυπνήσει;
Λίμνη Πλαστήρα χαμένη στα βουνά και στην ομίχλη.
Άσπρισε η ημέρα , έτριζαν οι νιφάδες του χιονιού .
τα νερα της λίμνης σιωπούν…
Η Παναγιά η Πελεκητή , μοναστήρι στα 1150 υψόμετρο, κρυμμένo σε βράχους κρεμασμένους από τα ελάτια …οι ρίζες τους πάνω από τα κεφάλια μας.
(φωτο απο τον μαραδό)
Πιο πριν και από το Χριστό τούτα τα Βουνά …μονό σεισμός θα τα κουνήσει!
Στο 903 στην Πεζούλα θα φας θα πιεις θα κοινωνήσεις …
2008 …χρονιά με καμπύλες μοιάζει να κυλά σαν το νερό από το πρώτο λεπτό αρκεί να μας ξύπνησε ο Σεισμός …καλώς σας βρήκα.
Οταν οι βράχοι αιωρούνται…
ταξίδι-6 Machu Picchu
Στις Άνδεις ο πολιτισμός των Ίνκας …κρυμένος στα ψηλά τόσο καλά μέχρι πρόσφατα.
Μετά εκατομμύρια οι λευκοί σαν τουρίστες αυτή φορά .
Ανεβαίνοντας τα πέτρινα σκαλιά τον ουρανό να αγγίξω .
Το βουνό , τα χτίσματα,οι βράχοι …αιωρούνται
Ανθρώπων έργα και πως να τα εξηγήσεις;
Ανεβαίνοντας…
ταξίδι 5 Machu Picchu
τα πέτρινα σκαλιά σε ταξιδεύουν στο βουνό ,
σε πάνε πίσω στο παρελθόν , σε πολιτισμό που κρατά καλά τα μυστικά του.
Οι βράχοι δεν έχουν βάρος μοιάζουν να αιωρούνται στον χρόνο στον χώρο κρύβονται στα χορτάρια.
Το Παρόν μοιάζει φτωχό…
(φωτο μαραδό)
Βουτιά στο …
Ταξίδι 4 –Machu Picchu
Ο ποταμός Ουρουμπάμπα με έφερε στους πρόποδες του Machu Picchu .
Κι ύστερα στροφές μέχρι την κορυφή με ένα δωδεκαθέσιο λεωφορείο .
Το τρίξιμο της υγρασίας ,οι φωνές του νερού του ποταμού ,τα κενά βλέμματα των ιθαγενών , η ανατολή ,η δύση ,τα σύννεφα στο κενό ….η φύση ,ο άνθρωπος και ο χρόνος ,παιχνίδι γοητευτικό χωρίς τέλος…
(φωτο μαραδό ) Ποταμός Ουρουμπάμπα
Βουβή Μαρτυρία.
Ένα εγκαταλελειμμένο χωριό , σιωπηλό,με κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα…Η παλιά Βίνιανη στην Ευρυτανία
Εδώ στο ιστορικό σχολείο της Βίνιανης στις 10 Μαρτίου του 1944 συγκροτήθηκε η πρώτη Κυβέρνηση του Βουνού, η πρώτη κυβέρνηση της χώρας μας στη διάρκεια της αντίστασης κατά των Γερμανών κατακτητών. Από τη Βίνιανη ξεκίνησαν και οι αντάρτικες ομάδες του Ναπολέοντος Ζέρβα και του Άρη Βελουχιώτη για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Φορτωμένο ιστορία ,ιστορίες ,μυρωδιές των χορταριασμένων πέτρινων σπιτιών,άρωμα κρασιού…
Το όνομα του χωριού προέρχεται από το λατινικό «vinum» που σημαίνει κρασί, λόγω των πολλών και καλών αμπελιών που υπήρχαν εδώ.
Ένα μονότοξο γεφύρι και τα απομεινάρια αρχαίου οικισμού στον Αγ. Γεώργιο της παλιάς Βίνιανης η γραμμή της συνέχειας .
«τι αγναντεύει η Βίνιανη»
Υ.Γ.οι φωτογραφίες είναι του Μαραδό
Ενα τραγούδι ένα ταξίδι .
CAETANO VELOSO -LAMENTO BORINCANO
Αγαπημένο τραγούδι από ένα αγαπημένο καλλιτέχνη .
Ένα τραγούδι, ένα ταξίδι.
Αργεντινή , Βραζιλία , Περού …
Με έχει σημαδέψει τούτο το τραγούδι , όσο και το ταξίδι!
Σε 6 λεπτά χωράνε όσα και σε 30 ημέρες!
Σε 6 λεπτά χωράνε 30 ημέρες…
Υγρασία, αεροπλάνα ,παρελθόν , χορός, ερωτισμός, προσμονή, απογοήτευση,επιστροφή…ένα ταξίδι που δεν τελειώνει , ένα τραγούδι που ηχεί αδιάκοπα…
στα αυτιά και στην ψυχή.
Υ.Γ.1 Γνωρίστε τον CAETANO VELOSO
Υ.Γ.2Στις 25 Οκτωβρίου τραγουδά για τους φίλους του στη Ελλάδα στο « θέατρο Badminton στο Γουδί.
ΤΟ ΧΕΡΙ 
