οταν μυρίζει το βρεγμένο χώμα…
Την αναζητώ αυτή την μυρωδιά, την κυνηγώ,σαν τρελός …είναι η ερωμένη μου.
Να την κλείσω θέλω σε διάφανο μπουκάλι …κι ύστερα να το σπάσω
να πλημμυρίσει ο τόπος ,τα σοκάκια ,
να τυλίξει τις Κολόνες στο λόφο .
Μοιάζει με τον δεσμοφύλακα που ξεκλειδώνει την βαριά σιδερένια πόρτα ,για την απογευματινή βόλτα.
Η βροχή και το χώμα …το χώμα και η βροχή
το Χέρι μπήγω, στην λάσπη ,στην σάρκα
ανακατεύω …ακούω,μυρίζω….ελευθερώνω και ελευθερώνομαι!
