Οι πηγές της Βροχής.
Ταξίδι 2.
Πίσω στα 1999 και στην Λατινική Αμερική για 40 ημέρες . Φλεβάρης μήνας.
Στα 3800 υψόμετρο . Περού ,Βολιβία ,ανάμεσα σε βουνά κοντά στον ουρανό
μέσα στα σύννεφα η Λίμνη Τιτικάκα .
Ανεβήκαμε σε ξύλινο σκαρί σαν αυτά του Αιγαίου . Ενα ζευγάρι νεαρό
Γιαπωνέζων ,μια 20χρονη Αμερικανοπερουάνα απο το L.A.μαζί με το θείο της
που της
γνώριζε τα πάτρια εδάφη ,ενα στρατιωτικός γιατρός συνταξιούχος απο το
Πουέρτο
Ρίκο,ενα ζευγάρι Αργεντίνων απο την Κόρδοβα,τρείς Ελληνες ,ο οδηγός μας
και δυό
καπεταναίοι.
Εκείνο το πρωινό ο ουρανός ήταν μουντός ,συννεφιασμένος ,ήδη είχε αρχίσει
το ψιλόβροχο.
Εικόνες υγρές γεμάτες ήλιο, σύννεφα ….
Πρώτος προορισμός το νησί Uros .
Ενας τόπος απο καλαμιές ,με ρίζες στο βυθό της λίμνης
Ενα παχύ στρώμα απο καλαμιές το νησί Ούρος , isla Uros .
Ανθρωποι, σπίτια ,βάρκες …απο καλαμιές
Ανθρωποι με τα πόδια στο νερό …τώρα πια τουριστικό αξιοθέατο .
Επιβιώση …και ο χειρότερος εχθρός ο Λευκός Ανθρωπος.
Μια μικρή περουάνα …και το βλέμμα της πάντα θα το κουβαλάω .
Τα ταξίδια είναι οι άνθρωποι ,αυτοί κάνουν τα τοπία
Το σύννεφο …
έστεκε πάνω απο τα κεφάλια μας …νόμιζες οτι θα το αγγίξεις ,οτι θα σε
αγκαλιάσει .
Κι όμως βούτηξε στο νερό της λίμνης και δρόσισε την διψασμένη γη .
Λιμνη Τιτικάκα …Αιγαίο Πέλαγος
Βαθύ μπλέ σε ουρανό και θάλασσα
Ένοιωσα οικεία …τίποτα δεν μου φαινόταν ξένο σε εκείνο το ταξίδι στα νερά
της λίμνης ,μόνο που δεν βούτηξα και αυτό μου άφησε απωθημένο …για αυτό θα
επιστρέψω κάποτε …
Οι πηγές της βροχής στα 3800 μέτρα πάνω απο την θάλασσα …
Το ταξίδι συνεχίζεται …
ΥΓ οι φωτογραφίες είναι του μαραδό και είναι ελεύθερες προς χρήση
ΤΟ ΧΕΡΙ 
13/06/2007 στο 9:49 πμ
Εκεινο Το «..τα ταξιδια ειναι οι ανθρωποι..» με βρισκει απολυτα συμφωνη.
Μου αρσεσε πολυ η τριτη φωτο απο πανω, για κεινη την πρασιναδα μεσα στο νερο της..:-)
13/06/2007 στο 2:16 μμ
Ονειρικές εικόνες. Σαν από παραμύθι βγαλμένες… Ασχολήσου με αυτά και άστους να κουρεύονται… όλους…
14/06/2007 στο 1:32 πμ
Ο λευκος ανθρωπος.Τι αληθεια.
14/06/2007 στο 3:27 μμ
Ένα ταξίδι η ζωή μας.
Και το αντάμωμα των ταξιδιωτών η ομορφιά της.
Καλησπέρα μαραντό
ΥΓ. Με κουράζει τόσο μαύρο και λέω να στο πω.
Βάλε και την πολύ μικρή γραμματοσειρά των σχολίων και….
14/06/2007 στο 8:21 μμ
Χαζεύω από ώρα τα υπέροχα ρούχα της μικρής Περουανής!
Σκέφτομαι, πώς το ωραίο ντύσιμο δεν έχει να κάνει με το χρήμα.
Πόσο η ομορφιά είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης!!
Η αληθινή ομορφιά, όχι η ξενέρωτη των διάφορων μόδιστρων της εποχής μας.
Αυτή η ομορφιά των φτωχών ανθρώπων και των φτωχών εποχών, με έχει απασχολήσει πολλές φορές.
Η μαμά μου έπρεπε να δουλεύει πολλές ώρες για να μας θρέψει. είμαστε 5 αδέλφια.
Ποτέ δεν έλειπαν τα κεντητά στολίδια και τα λουλούδια απο το καλύβι μας.
Και όταν λέω καλύβι μας, το εννοώ.
Το θυμήθηκα και συγκινήθηκα!
14/06/2007 στο 10:34 μμ
Πόσο δίκιο έχεις ange-ta ,η ομορφιά είναι δίπλα μας και δεν κοστίζει.
Καπετάνιο μου σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις θα προσπαθήσω για το καλύτερο.
Οι Ανθρωποι ,αερικό,οι Ανθρωποι…
Καιρέ έχουμε κάνει εγκλήματα και δεν επανορθώνουμε …
Πλάτανε παραμύθι ήταν παραμύθι είναι…